Papatya - Özlem Topcu (Türk Dili ve Edebiyatı)

Papatya - Özlem Topcu (Türk Dili ve Edebiyatı)

A+ A-

Ait olduğum toprağı bulma arayışım,

Umuda susamak gibi.

Nereye gitsem köklerim benimle, 

Güneşim, toprağım,

Gülüşümün parıltısı nerede?

 

Bırakıverseler beni,

Bulacağım ruhumun yönünü.

Çok uzaklarda ya da şuracıkta.

 

Umudumun telaşına yenik düşmeden

Bir mucize olsun.

Bir şeyler dokunsun ruhuma.

Toprağım kuruyacak, köklerim yok olacak.

Bir şeyler olsun,

Beni çürüyüp gitmekten kurtaracak.

 

Öyleyse aç pencereyi.

Gök girsin içeri,

Çocuk şenliği girsin.

Göğsünün şenliği sıyrılsın,

Sırrını yitirmiş aynalardan.

 

Sonra, gövdemin sesi yakana ilişsin.

Hep hatırladığım yerde,

Hep hatırladığım gibi.

Şimdi evet,

Şimdiyse hayır.

 

Dön bak dünyaya!

Umudun tarlalarından

Getirdim,

Sen seversin

Papatya.

29-04-2022
Konuk Düşünce Yazarları

Konuk Düşünce Yazarları

info@medyacuvali.com

www.medyacuvali.com

Konuklardan Diğer Yazılar

Bu yazılar da ilginizi çekebilir