0
David Lynch: Bir Motivasyon Manifestosu - Botan Orak (Sinema ve Televizyon)

David Lynch: Bir Motivasyon Manifestosu - Botan Orak (Sinema ve Televizyon)

A+ A-

David Lynch, sinemaya kattığı onlarca eşsiz perspektifin yanı sıra; kişiliği ve özel hayatında sergilediği absürt duruş ile birçok açıdan yaptığı her iş için ‘’bir bakanı bir daha baktıran’’ tuhaf bir adam olmasıyla bilinir. Fakat bana kalırsa, onu tuhaf yapan şey tam olarak da ürettiği her şeyi kendi istediği doğrultuda sürdürmesine rağmen kendisini kabul ettirmesindeki büyüde yatıyor.

Tabii ki bu kompleks konuyu daha da açmamı istediğinizin farkındayım ama örnekleme yapmaya geçmeden evvel size biraz benimle bu çerçevede bağlantı kurmanızı rica edeceğim.

Yirmili yaşlarımın getirdiği kaygı ve kendimi bulma sürecimin başındayken COVID-19 pandemisi ve beraberinde gelen içe kapanma hali çok soyut bir kapıyı açmama olanak sağladı: Sinema ve elbette David Lynch. Önce Blue Velvet, ardından Lost Highway ve Mulholland Drive derken bir anda kendimi, kendisinin bütün sinematografisini bitirmiş; sergisi, çizimleri, müzikleri derken Lynch’in çok yönlü tarafına odaklanırken bulmuştum.

Tabii ki bir çoğunuz gibi ben de ‘’ünlü’’ ve ‘’ünlü olmak’’ kavramının bazı gereksinimleri karşılamayla alakalı olduğunu zannettiğim ve bu kişilere gıpta ettiğim bir ergenlik dönemi geçirdim. Kişiliği, fiziği ve işleriyle ilgili kusursuz estetik, modaya uyum ve stereotip bir yaşam tarzı ile adeta ‘’star ışığı’’ denen şeyin şart olduğunu düşünürdüm. Fakat Lynch bütün bunların dışında bir yerde konumlanan garip bir adam. Filmlerindeki kendine özgü dekor ve estetikten uzak duran bakış; kıyafetleri ve konuşmasıyla aslında bir nevi ‘’sığ’’ sayılabilecek yaşlı ve huysuz bir adam gibi dururken bunu garajında otuz dakika boyunca bir şeyleri tamir ettiği bir kısa film çekerek kendisi de tasdikliyor sanki. Youtube’da her gün günün tarihi ve hava durumuyla ilgili çektiği videolar da cabası.

Günler böyle David Lynch sevdasına tutunarak geçerken ünlü olmakla ilgili olan bakış açımın da zamanla değiştiğini fark etmeye başladım. Başarıyı getiren şeyin tam olarak da bu özgünlüğün içinde yattığını anlamaya ve başarı kaygısı ile geçen günlerimin kendi benliğimde saklı olduğunu gördüm.

İnsan kendisi gibi davranmaya ve azmini bu doğrultuda ‘’kim, ne der?’’ demeden sürdürmeye devam ettirdikçe ‘’keşfedilmek’’ denen kavramın ne kadar ulaşılabilir olduğunu görmek benim için bir motivasyon kaynağı olmaya devam edecek. Teşekkürler David Lynch.

 



 

08-11-2021
Konuk Düşünce Yazarları

Konuk Düşünce Yazarları

info@medyacuvali.com

www.medyacuvali.com

Konuklardan Diğer Yazılar

Bu yazılar da ilginizi çekebilir

hhz zeytinyağı