Kirletiyoruz - Gizem Tuncal (Yazar)

Kirletiyoruz - Gizem Tuncal (Yazar)

A+ A-

Kirletiyoruz her şeyi... Suları, doğayı, atmosferi,düşüncelerimizi,duygularımızı,inançlarımızı,elle rimizi,üstümüzü başımızı, kirletiyoruz. Geçmişimizi, bugünümüzü, geleceğimizi kirletiyoruz her saat, her dakika! Kirletiyoruz içimizdeki o tüm insanlığı kucaklayan merhameti, kirletiyoruz dünyaya olan merakımızı, kirletiyoruz koşturma içinde geçen hayatımızda bir nasilsinizin insanın kalbine dokunan önemini ,kirletiyoruz yoğun yaşantımızda bir Günaydın'ın o günü nasıl daha mutlu kıldığını. Kirletiyoruz muhabbetine doyum bulamadığımız sevdiklerimizi bir Alo'dan mahrum bırakarak. Kirletiyoruz sevdiklerimizle bir uzun masa 'da yediğimiz o keyifli akşam yemeğini ayaküstü atıştırmalıklarla. Kirletiyoruz ince belli cam bardakta içtiğimiz çayı, karton bardaklarla. Kirletiyoruz porselen fincanda içilen kahveyi karton bardakla. Kirletiyoruz aile olmanın önemini her defasında vurgulayan o sımsıcak dizileri, her saniyesinde birinin öldüğü kana bulanmış dizilerle.

Kirletiyoruz saf aşkı, gelip geçici hazlar ile. Kirletiyoruz ruhların sevişmesini, iki dakikalık bedensel haz ile. Kirletiyoruz özgür düşünceyi, tetikte bekleyen eleştirel sözcüklerimizle. Kirletiyoruz yaratıcılıkları,set vurarak,engel koyarak gelişimlerine. Kirletiyoruz o en içten kahkahaları, çok güldük kötü bir şey olmasa bari ile. Kirletiyoruz uçsuz bucaksız hayallerimizi, yine saçmalarımlar ile...Her şeyi kirletmeye pek bir meraklıyız, pek bir seviyoruz nedense her bir şeyi kirletmeyi. Aslında kirletiyoruz çocukluğumuzu haberimiz yok. Dünya ince bir buz üstünde yürüyor adeta şu günlerde. Korkuyoruz uyanmaya, haber izlemeye, gazete okumaya. Acaba bugün dünyanın neresinde kötülük iyiliğe galip geldi kendimize korkarak sorduğumuz bir soru haline geldi. Ne acıdır ki son zamanlarda hep kötülük kazanıyor biliyoruz. Kötü insanlar kazanıyor.

Eskisi gibi masallar da mutlu sonla bitmiyor artık. Kötüleri hep dışarıda arıyoruz ama kimsenin aklına aynaya bakmak gelmiyor. Kötü sen ben o hepimiziz aslında. Doğa'ya o kadar çok kötülük yaptık ki toprak baba dayanamadı artık doğa Ana'nın gözyaşlarına. Öfkelendi. Öyle bir kükredi ki ne var ne yok yıkıp geçti. Öyle ya toprak Baba'nın en büyük zaafı doğa ana idi. Zor günlerden geçerken bir bir yerde bir çocuğun masumca yazılmış mektubu gözlerimi doldurdu. Bugünlerde zaten şöyle bir dokunsalar ağlıyorum her şeye. 23 Nisanda geçti. Çocuk saflığını, merakını,ilgisini,merhametini sınırsız hayal gücünü ve yaratıcılığını tekrar zihnimize, kalbimize çağıralım. Hem belli mi olur bu sefer masalın sonunda iyiler kazanır.

02-05-2023
Konuk Düşünce Yazarları

Konuk Düşünce Yazarları

info@medyacuvali.com

www.medyacuvali.com

Konuklardan Diğer Yazılar

Bu yazılar da ilginizi çekebilir