0
Bir İhtimal Daha Var (Mı?) - İlknur Dağtekin (Türkçe Öğretmeni)

Bir İhtimal Daha Var (Mı?) - İlknur Dağtekin (Türkçe Öğretmeni)

A+ A-

Masumiyet Müzesi'nin çaresiz aşığı Kemal'e...

Sevgilisinin kokusu, ılık esen bahar rüzgarıyla burnuna taşındı. Gülerek başını çevirip baktı. İlk zamanlar göz göze geldiklerinde dünya, zaman, uzay ve akış duruyor, onlar için artık hiçbir insan kalmıyor gibiydi. Artık gerçekten öyleymiş gibi yaşıyorlardı. Keyifli ve sevgiyle geçen günün ardından akşamın keyfini hamakta çıkaran sevgilisine aşkla tekrar baktı. Yoğun iş hayatının getirdiği her şeyi evinin limanında unutuyor, mutluluğu yaşayan ve daha da önemlisi yaşadığını bilen biri olmanın keyfini sonuna kadar çıkarıyordu.

Sessizce kalktı, piknik alanının yavaş yavaş boşalan masalarına göz gezdirdi. Kahvesini yudumlarken yarın yapacağı şeylerin listesini çıkardı kafasını boşaltmış olmanın verdiği huzurla. Ardından tekrar düşünmeye başladı. Kendini birçok insandan şanslı görüyordu. Kendini tamamen bırakabildiği, yalnız aşk için değil dostluk için de dünyada kendisine en iyi gelebilecek kişiyi seçtiği içindi bu. İyi günlerinde neşeyle her şeyi anlatır, kötü günlerinde teselli yerine çare arar, kısacası neye ihtiyacı olduğunu kendisi bile bilmezken onun bilmesine şaşırır ama bir o kadar da sevinirdi. Mutluluğu mutlu denebilecek gün sayısına, olaya ya da duruma indirgememesi gerektiğini öğrenmiş, sevdiği insanlar yanında oldukça tüm mutsuzlukların son bulabileceğine emin olmuştu. Mutluluğun bir sonuç olmadığını anlayınca sanki üstünden büyük bir yük kalkmıştı. "Bu sınavı geçeyim tamamdır, bu okulu kazanayım benden iyisi yok, şu arabayı aldıktan sonra keyfim yerine gelecek gibi gün geçtikçe artan "mutluluk listesi" maddelerini durdurdu. Yaşamanın mutlu olmaya çalıştığı günlerin toplamında zaten eriyip biteceğini anladığında da çoktan rahatlamıştı. O gün hem kendine hem de sevgilisine kendi içinde söz verdi. Mutluluk için zamanı maddelere değil anlara, olaylara değil kişilere vereceğine dair büyük ve ciddi bir sözdü bu. 

O sırada sevgilisinin huzurla dolu sesini işitti:

- Gel hadi, geç oldu. Soğudu hava iyice.

Piknik yaptıkları yeri toplarken sohbet ettiler, alanın sessizliğini bozacak kadar güldüler. Arabada en sevdiği şarkıyı açtı, yolun huzuruna kendini bıraktı. Sağ tarafa baktığında sevgilisinin de kendisini uykunun kollarına bıraktığını gördü. Gülümsedi. Tüm bunlar yaşanabilecek bir şeydi. Eğer bütün telaşına rağmen koluna çarptığı kızdan özür dileyebilseydi. O gün özür dilemedi, hayatına da mutluluk listesinin sonsuz maddelerini gerçekleştirmeye çalışarak telaşla devam etti.

17-04-2023
Konuk Düşünce Yazarları

Konuk Düşünce Yazarları

info@medyacuvali.com

www.medyacuvali.com

Konuklardan Diğer Yazılar

Bu yazılar da ilginizi çekebilir

HHZ PAŞA