Anneyiz, Güçlüyüz!  'Burcu Ertekin Yurdakul'

Anneyiz, Güçlüyüz! 'Burcu Ertekin Yurdakul'

A+ A-

Tekrar merhabalaaarrr

Çocuk da yaparım kariyer de diyen kaç kişiyiz acaba? Benim, benim, benim... sözcüklerinin ağzınızdan döküldüğünü duyar gibiyim! Evet ben de sizdenim;)

Hem evde hem işyerinde görevlerimizi layığıyla yapmaya çalışıyoruz. Tabiki gücümüz yettiğince…

Neden mi gücümüz yettiğince? Çünkü; çalışırken bazen tükenmiş hissederdim ben. Gücüm bitti zannederdim çoğu zaman. Hele ki ikinci kızım dünyaya geldikten sonra. Hiç birşeye   yetemiyordum! Tükenmişlik sendromu diye bir şey duymuştum ve sanki beni anlatıyordu. Maalesef ki, arkadaşlarımla konuştuğumda onların da benzer şeyleri yaşadığını duyuyordum. Şimdilerde yine boş durmuyor ve ev dışında çalışmaya çalışıyorum. Yine üzgünüm ki; zaman zaman öyle hissediyorum…

Daha bu sabah yaşadım işte! Ev ahalisi sabahın köründe kalkmış ve gayet rahat bir şekilde kahvaltı sofrasındaydı. Ben uyuyakalmışım. Odanın ışığının yanmasıyla uyandım. Küçük kızımın okul saatine yirmi dakika kalmış. Günlerden pazartesi, okul kıyafeti hazırlanmamış, beslenme hazırlanmamış, okul çantası kontrol edilmemiş……veeeeee sanki tatildeki ilk günümüzmüş gibi aheste aheste kahvaltı yapılıyor!! Hatta evden en erken çıkacak küçük kızıııımm; sofraya oturmaktan ileri gidememiş, daha kahvaltısına bile başlamamış!!!

Ben mi? Sizce? Bu haftaya sakin ve huzurlu başlayayım derkeeeennn, daha gözümü açar açmaz küplere bindim! Güzelce ev ahalisine seslendikten sonraaa; on dakikada okula hazırlanma rekorunu kırdım. Nasıl kalktım, nasıl evden çıktım bilmiyorum. Yine koşturan ben, yine rahat ev halkı…

Annelik güçlü olmak demek galiba! Ne yaşarsan yaşa, ne olursa olsun, yavruların için ayakta dimdik durmak! Bizim de insan olduğumuz unutuluyor gibi geliyor bazen. Makine gibi bir o tarafa bir bu tarafa koşturup dururken duygularımızın farkına varamıyoruz. Oysa ki duygusal varlıklarız, erkekler gibi değiliz bence. Öyle maç izleyip unutamıyorum kötü olayları ben! Boşver deyip kenara atamıyorum dertleri tasaları. Uyumadan önce günün muhasebesini yapıyorum çoğunlukla. Doluya koyuyorum olmuyor, boşa koyuyorum dolmuyor, olmadı baştan, dön dur uyumak için ne mümkün!

Aynı fotoğraftaki gibi; birçok işi tek başına yapmamız gerekiyor. Aynı anda birçok şeyi yapıp, o anda yapamadığımızı da planlamamız! Yazarken bile yoruldum ki, çalışırken ki halimi düşünemiyorum.

Her şeye rağmen şunu iyi biliyorum ki; yılmadan yıkılmadan mücadeleye devam ettim ve edeceğim. Çalışarak çocuklarıma bakmaktan kaçıp, işin kolayına kaçtığımı düşünenler oldu; ancak ve ancak benim gibi çalıştıklarında beni anlayabilirler. Nerede olursam olayım çocuklarım için yapamayacağım şey yok gibi geliyor! Dün, bugün, yarın, yakın gelecekte, uzak gelecekte de buna devam edeceğim, vazgeçmeyeceğim…

Hem çalışıp hem anne olmak zordu, bazı zamanlar çok çok zordu. Çok gün işten ayrılıp çocuğumun yanında olmayı istedim. Ama iyi ki vazgeçmemişim, çünkü şimdi kızlarıma, okuyup iyi bir iş sahibi olmalarını öğütlerken; altı dolu örneklerle destekleyebiliyorum sözlerimi. Kendi yaşadıklarımı anlatıyorum zaman zaman, bazen gülüyoruz, bazen üzülüyoruz. Bu geçen üç senede onlar için de kolay olmadığını (biliyordum) öğreniyorum.

Bu arada çalışmayan anne güçsüzdür demek değil niyetim. Kadınlar neye elini atarlarsa başarılı oluyorlar. Çalışmasa da anneler bin bir zorlukla mücadele ediyor, çok yoruluyor ve yıpranıyor. Hatta emekli olduktan sonra evde olmanın da azımsanmayacak kadar zor olduğunu öğrendim. Yalnız şu da bir gerçek ki; evde patronun kendinsin, ama işyerinde senden başka herkes patron.

Çalışmış olmaktan hiç pişman olmadım, tam tersine iyi ki dedim. Ama yoruldum…

İmkanım olsaydı bütün çalışan annelere haykırmak isterdim; (bu cümleyi bir dizide duymuştum;) )

“ben yaptım demek için değil, siz de yapabilirsiniz!” demek için!

Sevgiyle, saygıyla, yorgunlukla:)  



23-10-2019
Konuk Düşünce Yazarları

Konuk Düşünce Yazarları

info@medyacuvali.com

www.medyacuvali.com

Konuklardan Diğer Yazılar

Bu yazılar da ilginizi çekebilir