Kadın ve Adam - Burcu Özcan (Tiyatro Sanatçısı)

Kadın ve Adam - Burcu Özcan (Tiyatro Sanatçısı)

A+ A-

Kadın bir ümitle gitmek istiyordu adama

Adam duruyordu öylece… Yürümüyordu.

Elini bile uzatmıyordu adam.

Elini bile uzatmıyordu kadın.

Yoktu belki yürümeye mecalleri.

Belki de mecal bulunup yürünecek bir yol yoktu artık, belki bununla yüzleşmişti adam ve bununla yüzleşmeliydi kadın!

Anlayamıyorlardı artık hiçbir şeyi.

Artık değmiyordu nefesleri birbirlerine.

Huzurla sarılacak bir diğeri yoktu, sadece birileri vardı karşılarına oturup giden,

Hep tedirgindi kadın

Hep tedirgindi adam

Hep tedirgindi sevgi,

Hep ikilemdeydi artık,

Tek bir cümle diye düşündü kadın işte o her şeyi yeniden yapılandırabilirdi.

Tek bir cümle diye düşündü adam işte o her şeyi yeniden onarabilirdi.

Adam… Kadın… Kabuldeydiler artık.

Direnç gitmiş ve kocaman bir boşluk kalmıştı onlara, anlamsız, her günü yeniden yitiren bir boşluk.

Yaşamın provası günleri izliyorlardı, sadece provası…

Belirlilikle gelen belirsizliği, beklemek…

Beklemenin çürütücü etkisi, yıpratmıştı artık, büyük karar anının kırıklarına basarak yürüyorlardı, artık evlerinin ücra köşelerinden kafalarını ürkekçe uzatmakla yetinen hayalleri.

Sağda solda kalan düşüncelerin kırıntılarına basarak yürüyorlardı,

Sıcak, kırmızı bir hayal, geride kalıyordu uzak bir tren camından bakar gibi.

Ve imkânsıza akıyordu her şey…

Adam… Kadın…

Ve savruluyorlardı hep korktukları soğuk zamanlara doğru, yükü kendine ağır sis bulutları gibi, geride dumanından kalan silik bir koku; aşkın yanığı.

 

 

 

 

 

 

 


Kaynakça

https://pixabay.com/tr/illustrations/fantezi-pencere-erkek-%c3%a7ocuk-k%c4%b1z-4065900/

15-02-2022
Konuk Düşünce Yazarları

Konuk Düşünce Yazarları

info@medyacuvali.com

www.medyacuvali.com

Konuklardan Diğer Yazılar

Bu yazılar da ilginizi çekebilir