Sessiz  'Gökçe Kızıldemir'

Sessiz 'Gökçe Kızıldemir'

A+ A-

Geceyi böldüm avuçlarımda yine.
Derin nefes alıp dudaklarımda küfre dönen bir türküyü yutkundum.
Bağlamanın üzerinde titrek ellerim.
Bir aşağı, bir yukarı...
Alay ediyor sanki benimle her şey.

Gözüm, masadan intikal etmiş yarı dolu bir kağıda takılıyor.
Şiirler bıkmış cümlelerden.
Kelimeler, birbirinden ayrı; nokta koyacak yer bulunmuyor.
Onları da avuçlarımda bölünmüş geceye katıyorum çaresizce.

Özlemlerim, pencerenin önünde yaşlanmış.
Çıldırasıya karanlığın içine dalmış.
Suskun, korkak, çocuk...
Ama ne çocuk (!)

Ya perdenin alaycı tavrından duvara yansıyan ağacın gölgesine ne demeli?
Oynarken gölgesinden korkuyor dallar.
Salına salına dolaşıyor kuşlar dört duvarın içinde.

Kapı, açılmayı unutmuş.
Dalga dalga yayılan sigara dumanını hapsetmiş içeriye.
Nefesim, soluksuz.
Tütünüm, sırılsıklam küllükte.

Duvardaki saat yorgun.
Zamanını hep aynı yaşıyor zavallı!
Yaşım almış başını gidiyor, haberi yok.

Halı desen, üzerine yüklendiği şeylerden şikayetçi.
"Beni, gökyüzüne serin." diyor.
Koltuk, üçlü olmaktan sıkılmış.
Tekli koltuğa ağlıyor.

Dudağımdan çıkacak olan türküye misafir olmaya kimse hazır değil.
Söyleyemedim, dudaklarım ağırlaştı.
İkinci defa derin nefes alıp yutkundum.
Bir tel koptu, canımı yaktı.
Küfürler döküldü saçlarımdan.

28-10-2020
Konuk Düşünce Yazarları

Konuk Düşünce Yazarları

info@medyacuvali.com

www.medyacuvali.com

Konuklardan Diğer Yazılar

Bu yazılar da ilginizi çekebilir