Cevap Ben Miyim? - Zehra Erdin (Gazeteci)

Cevap Ben Miyim? - Zehra Erdin (Gazeteci)

A+ A-

Ben başı kopmuş bir tavuk muyum? Yolunu kaybetmiş karınca, yerin bin kat altında kalmış köstebek miyim? Gün yüzü göremeyişimin nedeni gölgede durmam mı yoksa güneşin bir türlü yerinden çıkmaması mı? Ben tüm kötülüklerle baş etmeye çalışırken onları kendi içinde tekrar yaratan mıyım? 

Odamdaki çiçekleri cumartesi günleri suluyorum. Çiçekleri derken aslında iki tane çiçeğim var. Öyle çiçekleri de yok aslında. İki sade salon bitkisi. Annem çiçeklerle konuşmanın hem onlara hem bana iyi geleceğini öğretti. Bugünlerde onları görmezden geliyorum. Günü geldiğinde suluyor, yaprakları tozlandığında siliyorum. Hepsini sessizce yapıyorum. Derdini çocuklarına anlatıp onları üzgün görmektense soğuk nevale rolünü oynayan anneler gibiyim. İçimi dökmek istiyorum ama uyuduğum havanın bile kirini toplayıp temizleyen iki canlının çözmeyi beceremediğim dünya dertlerim yüzünden solmasını istemiyorum. Annem de çok üzgün olduğu zamanlarda bahçeye inmezdi. Anneme benzemiyorum ama takdir ettiğim yönleri var. 

Yolum olmadığı için değil ne tarafa yürüyeceğimi bilmediğim için duruyorum. Durmaktan o kadar nefret ediyorum ki kımıldamamaktan yoruluyorum. Nefes alıp vermekten daha ileri gitmediğimi düşündüğüm şu günlerde nefes alabilmek için istemediğim şeyler yapıyorum. İşten, insandan, yoldan, kalabalıktan, görevden, yemekten, giyinmekten sıkıldım. Hareket etmek istiyorum. Kaymadan yere sağlam basmak isterken ayağımı kaldıracak gücü bulduğumda yere kapanmaktan korkuyorum. Bu yüzden öylece duruyorum. Küçükken yaramazlık karşısında yediğim bir araba dolusu azara ‘’Hiçbir şey yapmadım ki!’’ cevabını verirdim. Şimdi aynanın karşına geçip, öfkeli ve üzgün suratımı gördüğümde ‘’Ama hiçbir şey yapmadın ki!’’ diyorum. Boş bir duvara bakar gibi bakıyorum kendime. 

Çok fazla seçeceğim yok. Çeyrek yılı yaşama aşık olarak geçirdim. Çeyrek yıl yolun sonunda karanlıkta çürümemek için yaşamı sevdim. Hiçbir şeyin yolunda gitmediği dünyayı sevdim. Sevmeye değer olduğundan değil çabasına hayran olduğumdan sevdim. Bu yükü sırtımda taşımanın verdiği zorluğa gelmeden önce ben bu yükü sırtıma almak için çok eğildim. Şimdi öylece yolun ortasına atıp ben devam edemiyorum diyemem. 

Ben kabuğu gövdesine zarar veren bir ağaç mıyım? Gökyüzünden silinme zamanı gelmiş bir yıldız, nereden eseceğini bilemeyen rüzgar mıyım? Bunca bilinmezliğin içinde ben yol muyum, yürüyen miyim? Varmak çabasına bunca bürünmüşken ben varılan mıyım? Kendime anlattıklarımı yazıya döküyorum. Ben liman arayan bir gemi miyim sığınak mıyım? Bilinmezlik beni uçuruma sürüklüyor. Ben yaşam mıyım intihar mıyım? 

 

 


Kaynakça

Kullanılan görsel: https://unsplash.com/photos/JISJeV-pXaQ

25-01-2022
Konuk Düşünce Yazarları

Konuk Düşünce Yazarları

info@medyacuvali.com

www.medyacuvali.com

Konuklardan Diğer Yazılar

Bu yazılar da ilginizi çekebilir