Pusula mı Çekiç Mi? 'Rabia Şentürk'

A⁺ A^-

Toplumun en küçük yapı taşı olan aile, toplum tarafından kutsal kabul edilmektedir. En güvenli, en huzurlu yer olarak görülmektedir. Toplumun bakış açısına göre ebeveynler yetiştirdikleri çocuklar için bir rehber görevini görmekte adeta bir pusula gibi çocuklarına doğru yolu göstermektedirler. Peki gerçekten öyle midir? Aileler çocuklarına her zaman doğruyu gösterebilirler mi yoksa kendi doğrularını onlara dayatırlar mı? Özellikle kız çocukları için aileler yol gösteren pusula görevi mi görmektedirler yoksa bir çekiç gibi kafasına vura vura kendi doğrularını mı dayatmaktadırlar?

“Radikal feminizm yaklaşımına göre aile, göründüğü kadar güvenli ve huzurlu bir yer değildir. Erkek egemenliğin merkezidir. Kadınlar ataerkil ailede şiddete, aşağılanmalara, cinsel sömürüye maruz kalmakta; kendi istekleri dışında ev işlerine, çocuk bakımına itilmektedirler. Kadınlar erkeğe itaat etmeyi de ataerkil ailede öğrenmektedirler(Bozok, 2018 s.106 )”.

Ataerkil ailede kadın çeşitli şekillerde sömürüye maruz kalırken kız çocukları için de durum çok farklı olmamaktadır. Anneler, kızlarına kendi bastırılmışlıklarını, korkularını aktararak onlara boyun eğmeyi öğretmektedirler. Kız çocukları ergenliğe adım attıkları dönemde üzerlerindeki baskı daha da artmaktadır. Aile içerisinde sürekli değersiz hissettirilmenin yanı sıra duygusal ve sosyal ilişkiler konusunda sürekli tehditkâr bir tavırla karşılaşmaktadırlar. En ufak bir hata(!) yaptıklarında aileleri ve toplum tarafından dışlanacaklarını, karşı cinsin elinin kiri olduklarını, kullanılıp atılacak bir eşya muamelesi görebileceklerini defalarca işitmektedirler.

Ergenlikten yetişkinliğe adım atıldığında kafalarına vura vura kazınan değersizlik hissi, bastırılmışlıkları ve devamında gelen korkular genç kadınları karanlığa hapsetmektedir. Ailelerinden bekledikleri yardımı ve rehberliği bulamadıkları için mecburen yollarını kendi başlarına bulmak zorunda kalmaktadırlar. Karanlıkta yollarını duvarlara çarpa çarpa bulmaya çalışan kadınlar tamir edilmesi zor yaralar alabilmektedir.

Aileler; baskı ve korku yoluyla kızlarına yol gösterdiklerini, pusula görevini gördüklerini düşünmektedirler. Ancak bir çekiç gibi onların kafalarını ezip bir yere (karanlığa) sabitleyerek kız çocuklarına en büyük kötülüğü yapmaktadırlar. Pusula, yol gösterir ancak insanın kulağından tutup sadece benim dediğim yerden gideceksin demez; çekiç ise sadece kafanıza vura vura sizi istediği yere sabitler ancak yol göstermez. Kız çocuklarını korkuyla değil özgüven duygusunu aşılayarak yetiştirmek, ailesinin yardımıyla en hasarsız şekilde aydınlığa ulaşmasını sağlamak toplumun da aydınlığa ulaşmasını sağlayacaktır. Toplumsal cinsiyet eşitsizliğini yenmenin, kadına şiddetin son bulmasının yolu da buradan geçmektedir.

Kaynakça

Bozok, M. (2018). Toplumsal Cinsiyet ve Aile. Kolektif içinde, Aileyi Anlamak- Disiplinler Arası Yaklaşım (s. 106). Ankara: Nobel.

Doğan, S. (2016, Ekim 11). Gazete Duvar: https://www.gazeteduvar.com.tr/analiz/2016/10/11/ozel-alan-ve-kamusal-alanda-kiz-cocuklarin-insan-haklarinin-ihlalleriyle-mucadele/ adresinden alındı

25-06-2020

Konuk Düşünce Yazarları

info@medyacuvali.com

www.medyacuvali.com