Zaman
Zaman tüm parçaları titizlikle yerine yerleştiren bir usta gibi çalışıyor. Olması gerekeni olduruyor, görülmesi gerekeni gösteriyor. Zamanına varınca zaman, her şey kendi yerini buluyor. Elinde aylarca dolaştırıp, bir yer bulamadığın o parça, kendine naifçe bir yer buluyor hayatta.
Bazen her şey bir ipek böceğinin itinalı emeği gibi parlıyor. Hayata ve zamana güvendikçe hayat bambaşka bir hal alıyor. Ona öyle iplerini elinde tutup, kırbacını gıcırdatarak ulaşamayacağını öğreniyorsun. Zamanına erince zaman, bir tüy zarafetinde gerçekleşiyor tüm mucizeler. Önce inanmakla başlıyor hayat, önce yaşayacağın tüm mucizelerin ve güzelliklerin imgeleminde canlanmasıyla başlıyor. Bir düşünce ile uyanıyorum artık " bu hayatta olduğuma göre, herkesin ve her şeyin bir var olma amacı olduğuna göre, o amaca her gecen gün daha da yaklaşıyorum demektir." Bu düşünce en umutsuz, en değişimden uzak, en birbiriyle aynı günlerin birbirini izlediği o dipsiz kuyu zamanlarda bile bana heyecan veriyor. Biliyorum bir zaman, bir yerde pırıl pırıl bir deniz, güneş ve huzur bizi bekliyor olacak. Bütün bunların kıymetini bilmek için geçiyoruz belki de bu eşiklerden. Her günün birbirinin aynısı olduğunu söyleyenler ve bunu kabul ettirmeye çalışanlar da hep olacaktır, yüreğe ışıltı veren sözleri tutmalı yürekte gerisini atın gitsin. Zaman bizim doğru yere yerleşmemiz için bizi sabırla yontuyor, günden güne.. O minik değişimleri fark etmiyoruz bile. Oysa dün karlar altında kurumuş dallarıyla duran o ağaç, bugün belki henüz çiçek açmadı ama dalları nemlendi, artık daha dik duruyor. Ne kadar farkındayız o önemli! Hayatın bize ne garezi var ki kötü olsun? Bu durumlarda tek bir şey aklıma geliyor, insanın kendini gerçekleyen kehaneti. Zihnimizin o sisli sahnesinde ne için prova yapıyorsak zamanla o gerçek oluyor. Ben sabırla yerleşeceğim, beni bütüne ulaştıracak o yeri bekliyorum, bir puzzle parçası gibi. Eğer yarın olması gereken şeyi bugün yapıyorsan yarınların ne anlamı var?... Acele etmeden, dingin ve sakin yaşamak...Kendine dönmek, kendi hislerine, kendi iç dünyana... Biraz çekmeceleri düzenlemek, toz almak gibi... Biraz aydınlansın ortalık, biraz ışık girsin, doğru yol çizilsin. Yine çıkarız uzun yollara.
Kaynakça
Görsel: pexels.com