Çocuklar
Çocuklar
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.
Çünkü ruhları yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez, dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever
Halil Cibran’ın bu şiiri her yeni anne babanın başucu şiiri olmalıdır. Çocuklarımızı, bizim hayallerimizi gerçekleştirmeleri için dünyaya getirmiyoruz. Herkes kendi hayalini gerçekleştirmek için bir kez kendi sırasını yaşıyor zaten. Çocuklarımız da kendi sıralarında kendi hayallerini gerçekleştirecekler. Biz, yaşayamadığımız hayallerimizi çocuklarımızın ömrünü çalarak onların hayatları ile gerçekleştiremeyiz. Çocuklarımız bizim emanetlerimiz. Biz, onların kendi hayallerini gerçekleştirebilmeleri için bir anlamda kendilerini var edebilmeleri için emanete ihanet etmeyecek kadar sevenleriyiz sadece. Onlara kendilerini gerçekleştirebilmeleri için olanaklar sağlamak, adil ve güvenebilecekleri bir dünya yaratmak bizim görevimiz. Biz kendi görevimizi düzgün bir şekilde yerine getirdiğimizde onlar, daha da yücelterek kendi çocuklarına daha iyi bir dünya bırakacaklardır. Yeter ki biz onlara adil, güvenilir, kim olduğuna göre değil, yeteneklerine göre her birinin eşit olarak gözetildiği bir dünya bırakalım.
Çocuklarımız ile ilgili tüm kaygılarımızın kaybolduğu adil, güvenilir, barış içinde olan bir dünyayı onlara hediye edebilmenin iç huzurunu yaşayabilmemiz dileğimle…
Dilek Türkoğlu
Psikiyatrist Dr.
İlk, orta ve lise eğitimimi Ankara Dikmen Lisesi"nde tamamladım. 1992 yılında Hacettepe Ü. Tıp Fakültesinden mezun oldum. Aynı yıl yapılan TUS sınavları ile çocukluğumdan beri istediğim psikiyatri ihtisası yapmaya hak kazandım. 1997 yılında Çukurova Üniversitesi Psikiyatri A. B. D da uzmanlığımı tamamlayarak Hacettepe Ü. Sağlık ve Rehberlik Merkezi"nde göreve başladım. 2001 yılında Hacettepe Üniversitesi"deki görevimden ayrılarak ODTÜ Sağlık ve Rehberlik Merkezi"ne başladım. 2009 yılında hekimler için tam gün yasasının gündeme gelmesi nedeni ile devlet memurluğumdan istifa ettim. O zamandan beri kendi muayenehanemde çalışmaktayım.
2004 yılında kurulan Ankara Tıbbi Hipnoz Derneği"nin (ATHD) kurucu üyelerindenim. ATHD, 2000"li yıllarda Türkiye"de hipnoz hakkında bir şey bilinmediği ve bu yüzden çaresiz insanların tıp dışındaki insanlar tarafından hipnoz adı ile suistimal edildiğini gözlediğimiz için, etik çalışan ve hipnoz hakkında doğru bilgileri topluma yayan bir dernek olması amacı kurulmuş bir dernektir. Şu anda derneğimizin başkan yardımcılığı görevini gururla üstlenmekteyim.
2010-2020 yılları arasında Milliyet gazetesi Ankara ekinde de haftada bir olmak üzere köşe yazıları yazdım.
Medya Çuvalı"nın ilk oluşmaya başladığı yıllardan beri, Medya Çuvalı ailesinin bir parçası olmanın mutluluğu ile yazılarıma Medya Çuvalı" ndan devam etmekteyim.
Evliyim, bir oğlum var.
0 542 725 88 08
0 542 725 88 08
drdilekturkoglu@gmail.com
