Dedesinin ölümünün devlete bildirilmemesini isteyen biri tarafından öldürüldü. Böylelikle devletten alacağı emekli maaşının ve bakım parasının kesilmemesi sağlanacaktı.
Gencecik doktor, bunu kabul etmeyip her zamanki rutin işlemleri yaptığı için öldürüldü.
Dr. Kamil Furtun ise hastanede silahla öldürüldü.
İkisi de çok sevilen hekimlerdi.
Hastaları tarafından, “iyi ki memleketimize böyle bir hekim geldi” denen hekimlerdi.
Zaten bu tür durumlarda masumlar daha çok ölür.
Psikopat psikopatı tanıyıp ona göre davranmayı becerdiği için kendisini daha kolay korur.
Maaşının ve bakım parasının kesilmemesi için dedesinin ölümünü bildirmemiş olsaydı, torunu doktoru öldürmeyecekti ve Dr. Ersin Arslan bugün yaşıyor olacaktı.
Doktoru darp etmeler, hakaret etmeler, öldürmeler eskiye göre çok arttı.
Şiddetin sıfır olmadığı bir yerde doktora şiddeti sıfırlamak da mümkün değildir gibi açıklamalar, neden şiddetin neden arttığını ve nasıl önleneceğini açıklamıyor.
Ama televizyonda gülerek “bugün bir doktoru halletmişler” diye olayların anlatılması, şiddetin artmasından ne kadar rahatsızlık ve üzüntü duyulduğunu çok güzel açıklıyor.
Kurallar, sadece güçsüzler için varsa, güçlüler her koşulda haklıysa o toplumda kurallar değil güç konuşmaya başlamış demektir.
Bu durumda keyfi cinayetler de dâhil, her türlü suç, çok kolaylıkla işlenecek hale gelecektir.
Güçlü olan haklı olur zihniyeti hâkim olduğunda, özellikle gençlik çağında, güç sahibi olan ve her istediğini yapan insanların model alınma oranları artacaktır.
Televizyonlar, filmler neyi model olarak verdiklerine çok dikkat etmeliler.
Aksi halde, haşin bakışlı tavuk öldürür gibi adam öldüren Polat’ı örnek alan küçük Polat’çıklarlarla doluyor.
Üzerine sağlık sistemi de hasta ve hekimi karşı karşıya getirecek şekilde yapılandırılmışsa, sağlıkta şiddetin artması kaçınılmaz hale geliyor.
Dr. Kamil Furtun’un öldürüldüğü saatlerde bir başka hekim arkadaşımız, gecikerek randevu saatini kaçıran ama beklemek de istemeyen bir hasta tarafından tartaklanmış.
Attığı mailde “ben şanslı olandım, ölmedim” yazıyordu.
Böyle bir sebepten bir hekimin kendisini şanslı hissetmesi, aslında toplumun ne kadar şanssız hale gelmekte olduğunu gösteriyor.
Şanslı olduğumuzu düşündüğümüz durumların gerçekten şans olması dileğimle…
