Işığın İllüzyonu 'Cansu Karayünlü'
A+
A-
Işık denildiğinde aklınıza ilk gelen şey nedir?
Karanlıkla aramızda ki ilişkiyi düzenleyen soyut bir nesne dediğinizi duyar gibiyim. Bizim ışığı ele alma nedenimizi de merak ediyorsunuzdur. Ben ışığın bizim tasarladığımız eserler üzerinde yarattığı o ihtişamı azıcık da olsa size aktarmak istiyorum.
Işık, sanatın vazgeçilmez unsurlarından bir tanesi bana soracak olursanız. Nasıl mı?
Düşünün ki bir fotoğraf çekmek istiyorsunuz, sadece deklanşörüne bastığınızda o anı yakalamak mümkün olabilir mi ? ışık kaynağı olmadan bu fotoğrafı çekebilir misiniz? Sanırım cevabınız hayır olurdu.
Düşünün ki bir fotoğraf çekmek istiyorsunuz, sadece deklanşörüne bastığınızda o anı yakalamak mümkün olabilir mi ? ışık kaynağı olmadan bu fotoğrafı çekebilir misiniz? Sanırım cevabınız hayır olurdu.
Aynı bir kilise, şapel, kervansaray, han, cami vb. yapıları inşa ederken hangi yöne doğru ve ne kadar ışık alacağıyla ilgilenildiği gibi. Örneğin İstanbul da olan Mihrimah Sultan Camisinin ışıkla olan gizemi akılları karıştırır durumdadır.
Yine de bana soracak olursanız en ihtişamlı ve gizemini sürdüren ışık ve mimari seramonisi “Katedral”ler derim.
Türk mimarisi gizemini taç kapılarında, minarelerinde,kubbelerinde kendini gösterdikten sonra iç mekana adım attığınızda daha değişik bir manzarayla karşılaşıyorsunuz. Bu bana Cennetin kapısından girip yolu karıştırıp Cehennem’e gelmişsiniz izlenimi veriyor. Tabi ki inanç sistemimizde olması gereken bu. Fakat kiliseler ve ya şapellere adım attığınızda insanda bir uhrevilik ve Tanrının evine gelmişsiniz izlenimi daha da bir hakim. İşte ışık tam da bu evrede bizim ilgi alanımıza giriyor. Yücelik, saflık artık siz bunu nasıl adlandırırsınız bilmiyorum. Ama bu bana şu soruyu hatırlatıyor. İç güzellik mi önemli olan dış güzellik mi?
Bana kalırsa iç güzellik derdim. Bir gül pencereden içeri doğru süzülen ışık kaynağının Güneş ya da Ay olması ilgimi çekmez ama mimaride yarattığı o estetik dokunuş işte ilginin olması gereken yer orası.
Yine de bana soracak olursanız en ihtişamlı ve gizemini sürdüren ışık ve mimari seramonisi “Katedral”ler derim.
Türk mimarisi gizemini taç kapılarında, minarelerinde,kubbelerinde kendini gösterdikten sonra iç mekana adım attığınızda daha değişik bir manzarayla karşılaşıyorsunuz. Bu bana Cennetin kapısından girip yolu karıştırıp Cehennem’e gelmişsiniz izlenimi veriyor. Tabi ki inanç sistemimizde olması gereken bu. Fakat kiliseler ve ya şapellere adım attığınızda insanda bir uhrevilik ve Tanrının evine gelmişsiniz izlenimi daha da bir hakim. İşte ışık tam da bu evrede bizim ilgi alanımıza giriyor. Yücelik, saflık artık siz bunu nasıl adlandırırsınız bilmiyorum. Ama bu bana şu soruyu hatırlatıyor. İç güzellik mi önemli olan dış güzellik mi?
Bana kalırsa iç güzellik derdim. Bir gül pencereden içeri doğru süzülen ışık kaynağının Güneş ya da Ay olması ilgimi çekmez ama mimaride yarattığı o estetik dokunuş işte ilginin olması gereken yer orası.
Kısacası ışığın o kadar muhteşem yanları var ki kendisi zaten bir sanat. Dokunamayıp, koklayamayıp yine de hissettiğimiz, varlığını bildiğimiz bir eser. İşte insanoğlu o olmadan ne yapabilirdi ki. Karanlık da kaldığınız bir cami düşünebilirmisiniz acaba. Hadi karanlık da bir fotoğraf çekelim. Ne ile çektiğiniz ya da nerde çektiğiniz önemli olmadan, sadece ışık ve illüzyon olmadan bir fotoğraf..
Sonra dönüp bakmak isterseniz, ne gördüğünüzü bende merakla bekliyor olacağım. Sanatı aydınlıkla buluşturmak ve tanrısal boyut kazandırmak, bana soracak olursanız gerçekten mükemmel bir illüzyon gösterisi derim.
16-10-2018
Konuk Makaleler
info@medyacuvali.com
