Öyle sanmıştım...

Birini tanımak nasıl başlar? 

Bir insanı tanımanın en iyi yolunun onunla yola çıkmak gerektiği düşünülür ya. Birlikte yapılan bir yolculuk yeterli midir? Ya da bu her zaman işe yarar mı sahiden?

Yoksa çok daha uzun zamanlar mı geçirmek gerekir? Onun her halini görmek, bilmek onu anladığın anlamına gelir mi?Birlikte ne kadar çok zaman geçirirsek o kadar iyi tanıdığımızı düşünürüz ya hep. Çünkü kafamızda her şey oturmuştur. Neye nasıl tepki vereceğini bilirsin. En sevdiğini en sevmediğini de bilirsin. Hatta neye güleceğini neye ağlayacağını da bilirsin. 

Daha ne öğrenebilirim ki onun hakkında dediğiniz an oldu mu? 

Artık o düşüncelerini söylemeden bile ne düşündüğünü bilirim diyebildiğiniz an kaç kez oldu hayatınızda? 

Her şeyi zamana bırakmaya alışmışız. Anılar biriktirdikçe oluşan güvene inanmışız. Yani görünen bu olmuş her zaman.  

Belki de oturan tek şey alışkanlıktır kim bilir. 

Belki de süreç tanıma değil de alışma sürecidir sadece. 

Ve fark edersin ki; 

Sen görmek istediğin

İnanmak istediğin kişiyi görmüşsün hep. Böylece tanıdığını sanmışsın. Ama gerçekte onu hiç anlamamışsın.

Ve öğrenirsin ki;

Tanımakla anlamak çok farklı kavramlarmış.