Düzen şaştı!

Hepimizin belli başlı rutinleri vardır. Bizi biz yapan dediğimiz şeyler belki de.  Her gün yaptığımız hatta hiç sorgulamadan bir robot gibi uyduklarımız. Tamamen görev bilinciyle hareket ettiğimiz, niye diye sormadan yaptıklarımızdan ibaret günlerimiz. 

Sahip olduğumuz bu rutin bozulduğunda dengemiz biraz kayabiliyor. Belki de bu rutinlerin, hayatımızı düzene soktuğuna inanıyoruzdur. Her gün aynı şeylerin olması bir alışkanlık sonuçta. Ve bir gün, biri olmadığında tüm düzen kayboluyor, anında panik başlıyor. Zincir kopuyor sanki. Biri olmadan diğeri olamaz ki der gibi. 

Zaman mı tecrübe mi fikirlerimizi değiştiriyor sonra. Önce rutinler kayboluyor birer birer. Bir gün iki gün derken bir bakmışsın kaybolmuş alışkanlıkların. 

Geçmişe bakıp o zamanlar böyle düşünürdüm, bunları yapardım diye kendine hayret ettiğin anlar gelir. Bilmezsin ki o zaman için de normalin, vazgeçilmezin oydu. Zamanla değişti her şey. Seni sen yapan özelliklerin birer birer senden ayrıldı. 

Aynı şeyi yaşayıp aynı hislere sahip olmayı bekleyemezsin ki sonuçta. Öncesinde tepki bile göstermeye tenezzül etmediğin olaylar şimdi canını yakıyor olabilir. Ya da o dönem gözünde büyüttüğün şeyler şimdi önemsiz bir detay gibi gelebilir sana. 

Büyüyoruz ve her şey değişiyor. 

Şimdiki aklın olsa? 

Aynı yollardan geçer misin? 

Gene aynı tercihlerde bulunur musun? 

Bu sefer daha akıllıca hareket etme isteğin olmaz mı?