Labirent

Hayatta bazı olaylar, her zaman istediğimiz gibi gerçekleşmez. İnişli çıkışlı, zor ya da kolay olarak karşımıza çıkabilir. Aslında hayatı anlamlı kılan da tam olarak bu bilinmezliktir. Yaptığımız ya da yapacağımız her davranışın, sonucundan emin olsaydık; bir süre sonra düşünmeyi bile kendimize fazlalık olarak görmeye başlardık. Hayatı tek bir imgeyle anlatmamız mümkün değildir. Şarkıları, filmleri, kitapları incelediğimizde, hayatı çok farklı yönden betimlediklerini görmekteyiz.

Benim için hayatın en somut hali ‘ labirent ‘ olarak var olmaktadır. Labirent dediğimde aklınıza karmaşık ve alakasız parçalar gelebilir. Aslında labirent, tek bir amaca hizmet eder. Bu amaç, çıkışa başarılı olarak ulaşmaktır. Hayatın bizim için anlamı da, geriye dönüp baktığımızda çok farklı yollar denemiş olup, sonucunda hedeflerimize ulaşmış olmaktır. Labirentin başlangıç noktasını, doğum anımız olarak düşünelim. Sizce de hayata adım atmaz, doğru çıkışa hemen ulaşmak mümkün mü? Hayır dediğinizi duyar gibiyim. Bazı anlarda, yolumuzu tamamen kaybetmiş gibi hissedebiliyoruz. Kimsenin bizi anlamadığını, belki de görmediğini düşünüyoruz. Labirenti hayal ettiğimizde, çok fazla yolun, yollarla birlikte duvarlarında olduğunu imgeliyoruz. Yollar, duvarlar sadece bizim için yoktur. Hiçbir zaman yalnız değiliz. İnsanlar, hayvanlar, bitkilerde bizimle var olmaktadır. Birbirimizden tamamen bağımsız olamayız. Onlarında biz göremesek de kendilerine ait labirentleri vardır.

Hayatta tek bir yol olmadığını, birden fazla yol olduğunu labirentlere bakarak anlayabiliriz. Evet bazı yollar, bizi doğrudan sonuca ulaştırabilirken, bazı yollar bizi çıkışa daha da uzaklaştırabilir. Ama imkansız diye bir şey olmadığını da bize en iyi labirent gösterir. Sonsuza kadar içinde kalamayız. Kendimizi sıkışmış hissettiğimizde, aslında sıkışmadık. Çünkü bütün yollar aynı boyuttadır. Önemli olan, yola girerken düşündüklerimiz ve hissettiklerimizdir.

Dışardan baktığımızda bazı insanların, çok kolay hayatı olduğu yanılgısına düşebiliyoruz. Evet hayat, herkes için aynı zorlukta değil ama herkesin hayatı, kendi içerisinde karışık ve çıkış yolunu arayan belirsiz labirentlerden oluşuyor. Önemli olan stratejik planlar yapıp, hedeflerimize ulaşmaktır.

Yanlış yollara girdiğimizde, her şeyin sonu şeklinde düşünmemeliyiz. Labirentteki pek çok yoldan, yanlış olanı seçtik sadece. Hatalarımızdan ders almalı, aynı yoldan tekrar geçmemeliyiz. Geçmemiz gereken daha başka yollar olduğunu anlamalı, hedeflerimizi bu doğrultuda belirlemeliyiz. Umutsuzluk aynı yoldan, tekrar tekrar geçmemize neden olur. Hatta bu yoldan, daha önce geçtiğimizi bile unutturur. Aynı davranışları tekrarlamak, farklı sonuçlara neden olmaz. Bu durumda labirentleri, kendimiz için belirsiz hale getiren de yine biz oluyoruz.

Bireysel sorumlukla, kendi yolumuzu kendimiz çizebilmeliyiz. Bunu yapamıyorsak bize yardımcı olacak kişilerden destek alıp, hedefimiz için en uygun çözüm yolları üretmeliyiz. Bu hayat bizim, bu labirent bizim. Bizi biz yapacak olanda denediğimiz bu yollar olacaktır…