Umut Odaklı Yaşam

Her birimiz farklı yerlerde, farklı zaman dilimlerinde, çevremize, iş hayatımıza, arkadaş ortamımıza, kendi iç dünyamıza karşı birer yaşam mücadelesi içerisindeyiz. Yaşam mücadelesi diyorum fakat bunu hemen zorlu bir süreç olarak düşünmenizi istemem. Hiçbir şey yapmasak, sadece etrafımızda olup bitenleri izlesek bile, kendimizi yaşam mücadelesinin içerisinde buluruz.

Bireyin, yaşamdan bağımsız olması düşünülemediği gibi, yaşamında bireyden bağımsız olması düşünülemez. Zorluklarla mücadele şeklimiz, kişiden kişiye değişir. Her birimiz farklı yollardan geçerek, birey olma yolculuğunda ilerleriz.

Okullarda öğretmenlerin, hastanelerde doktorların, dizilerde başrollerin, kitaplarda ana karakterlerin ağzından en çok duyduğumuz kelime umuttur.

Umudu, nedense zorluklardan sonra ortaya çıkmasını beklediğimiz hediye gibi düşünüyoruz.

Peki neden? Umudun ortaya çıkması için dertler arasında kaybolmamız mı gerekli?

Yoksa umudun zamanı var mı? Ya da mekanı? Evrensel mi? İhtiyaç mı?

Umuda yeni bir perspektiften bakmalıyız. Öncelikle umut nedir? Pollyannacılıkla karıştırıldığına çokça şahit oldum. Pollyannacılık, ne yaşanırsa yaşansın mutlaka iyiye yormaktır. Fakat ‘Umut’ bu değildir. Umut, ummaktır. Ne istediğini bilmek, buna uygun yollar aramak ve yolu bulacağına inanmaktır. Yani umutlu insan, her zaman aktiftir. Çünkü amaçlarını gerçekleştirmek için, çaba içerisinde olması gerekmektedir. Umut kelimesinin yanına klişe olarak getirilen çok fazla kelime var.

Ne zaman? Sorusu bunların başında gelmektedir. Peki neden? Umut, sadece geleceğe mi yöneliktir? İçinde bulunduğumuz an içinde olamaz mı? Umutlar ne zaman doğar? Yoksa doğdu mu? Ne zaman ölür?

Gördüğünüz gibi umut kelimesinin yanına zaman kavramı eklemeye çalışırsak, bu ve benzeri soruların ardı arkası kesilmeyecektir. Umuda yüklediğimiz anlamlar, hatalı olduğu için, umutlu insanlara da bakış açımız hatalı olacaktır. Umut, her zaman bizimledir. Umut, bizleriz. Kendi iç dünyamızla da dış dünyayla da etkileşim halindeyken, hedeflerimizle çabalarımızın tutarlı olması, umudumuzu güçlü yapar.

Umut, yalnız değildir. Hedeflerimiz var olduğu müddetçe, çabalama devam edersek, umudumuzu soyuttan somuta geçmesini sağlarız. Umut, kabiliyetler ve hedeflerin uyuşması olarak da düşünülebilir.

Mesleki rehberlikte ‘Umut Odaklı Yaklaşım’ olarak bilinen, kurucuları Amundson ve arkadaşları olan kariyer yaklaşımını, öğrendiğim andan itibaren uygulamaya ve uygulatmaya çalışıyorum. Bu yaklaşımın ana düşüncesi olan ‘Umut, kendini ortaya koymaktır’ sözünü hayatının merkezine almış bir psikolojik danışman olarak; yaşamda güçlüklerle karşılaşıldığında, bireylerin kendilerini yönetme süreci olduğunu, bu süreci verimli geçirmenin yine bireyin elinde olduğu varsayımı bana her zaman güç vermektedir.

Hayatta her zaman umutlu olmanız dileğiyle…