Kübizm Sanat Akımı (ŞEKİLCİLİK )

Kübizm Sanat Akımı (ŞEKİLCİLİK )

A+ A-

Kübizm, 20. yüzyılın başında empresyonizme (İzlenimcilik) tepki olarak ortaya çıkmış ve daha çok, resimde kendini göstermiş bir sanat akımıdır. Pablo Picasso ve Georges Braque akımın en önemli temsilcileridir. Kübistler, resimde renk ve ışınların doğadaki parıltılarını değil, eşyaların geometrik yapılarına önem vermişlerdir.



Georges Braque, Mandoline- 1914



Kübizmin amacı, nesneleri “izleyicinin bulunduğu yerden görebileceği biçimde” değil, farklı koşullarda ve başka açılardan görülebilecek özellikleriyle de olduğunu ortaya koymaktadır. Akım; Paul Cezanne’nin  doğada gördüğümüz her şeyi  geometrik bir anlatımla ele almak mümkündür düşüncesi ile ortaya çıkmıştır.



                                 Natürmort, 1900 dolayları, National Gallery of Art, Washington, ABD.



Paris’de doğan akım kısa zamanda İtalya, Rusya, Almanya ve İngiltere’ye yayıldı ve kısa sürede 20.yy’ın en ünlü sanat akımlarından biri haline gelmiştir. Afrika’da ilkel kabilelerin kullandıkları ”Masklar” Kübizm’de özellikle de Picasso’nun sanatında önemli yere sahiptir. Yani ilk olarak Cezanne’nin düşünceleri, Klasik resim anlayışını reddetme ve Afrika Sanatı Kübizm’i etkileyen ve besleyen faktörlerdir diyebiliriz.

Avignonlu Kızlar


Picasso'nun Avignon'lu Kızlar tablosu, Kübizmin ve modern sanatın doğuşunu simgelemektedir. İnsan yüzünün temsili kurallarının bozulması uç noktalardadır. Picasso, 1906'nın sonlarına doğru çalışmalarına başladığı bu resim için 809 tane taslak çizim yapmıştır. Resme hakim olan Afrika masklarının etkisi ve Picasso'nun İber Yarımadası’ndaki heykellere duyduğu ilgiyi yansıtan mask benzeri yüzler ile geometrik soyutlama “Avignonlu Kızlar” tablosunda bir araya gelmişti. (Antmen,2008)

Kübist Ressamlar :

Pablo Picasso (1881- 1973) - Georges Braque(1882-1963) - Juan Gris (1887-1927) - Fernand Leger (1881-1961) - Albert Gleizes (1881-1953) - Jean Met-zinger (1883-1951) - Roger de la Fresnaye (1885-1925) - Andre Lhote (1885-1962).

Kübizm Çeşitleri:

Kübizm kendi içerisinde ”Analitik Kübizm” ve ”Orphic” yani ”Sentetik  Kübizm” olarak ikiye ayrılıyor.

·        Sanatçının seçtiği parçaları uygun gördüğü şekilde yeniden bir bütün haline getirmesi durumuna analitik kübizm denir, sentetik kübizm ise daha güçlü renklerin ve renkler arası uyumun ön plana çıktığı bir dönemdir.

 

 

 


Kaynakça

  • Antmen Ahu (2008) , 20 Yüzyıl  Batı Sanatında Akımlar, Sel Yayıncılık 
  • Lynton Norbert(1991), Modern Sanatın Öyküsü ,Remzi Kitapevi, İstanbul.

  • https://www.tarihlisanat.com/kubizm/Erişim 8,02,2021.

 

 

08-02-2021