Dibi Tutmuş Aşk Pekmezi

Dibi Tutmuş Aşk Pekmezi

A+ A-

Parçalanana kadar oturuyoruz. Kemiklerimiz iliğinden çıkana kadar dibi tutmuş aşk pekmezine bandırılıyoruz. Arınmak istemediğim, kanatıldığım bu masada yenilmenin tarif edilebilecek bir notası yok. Yenilmek. Aşk yiyor beni. Yendikçe yeniliyorum, savruluyorum kontrol duvarlarında. Kontrol edemediğimiz tüm duygular ve kalıplar savuruyor bizi. Seni ve beni. Beni ve seni. Sonsuzluk döngüsünde en çetin kalıntılarımız sökülüyor. Derilerimiz soyuluyor ve yeniden yapılandırılıyoruz. Parmaklarım hiç olmadığı kadar yumuşak, midem hiç olmadığı kadar hassas ve gözlerim hiç olmadığı kadar kanıyor.                                                 

Kanıyor gözlerim. Aşk kanaması geçiriyorum. Hem yenildiğim hem de konuğu olduğum bu masada kayıtsızca oturabilmek aşkın bitişi olmalı. O tarifsiz notayı kırıntı bırakmadan sonlandırabilmek olmalı. O kırıntılardan hangimiz kurtulabildik? Aşkın deli serpintisi, yüreksiz heyecanı ve sert mizacına hangimiz suratımızı asabildik? O kadar istedim ki çiğnenmemeyi, yayılmamayı ve tanelerime ayrılmamayı. Aşkın sivri dişleri beni her ısırdığında kaçmak istedim. Ama dolgun elleri, iştahlı gözleri ve koca delikli burnu hırsla nefes alıp verirken kaçabilmek o kadar zordu ki. Sen kayıtsızca oturabiliyorken ben kayıtsızca kaçamıyordum ki. Gözlerin yenilmeyi o kadar ışıltılı gösteriyordu ki. O nota o kadar derinden çalıyordu ki. Bir melodi tutturup eşlik etmekten kendimi alıkoyamadım. Ama aşk son kozlarını sana da oynadı. Seni de beni de kırıntılara böldü ve toparlanamıyoruz. Şimdiyse geldiğimiz noktadan başa sarmak istiyoruz. Oysaki kırıntılar, anıları parçalarına ayırmış ve kanatırken tüm odayı, evi ateşe de  veremiyorduk ki.

Noktalandırmak, kanayan evimizi içi boş virgüllerle doldurmak olacaktı. Çünkü aşk üç kişilikti. Ben, sen ve biz. Bizliğin olmadığı bir evi rahatça yakabilir, kırıntıları ayağınıza batmadan toplayabilir ve o tarifsiz notaya bir tarif koyabilirsiniz. Belki siz koyarsınız tarifinizi, masadan kalkabilir ve doyumsuz aşka kontrol pençelerinizi atabilirsiniz. Ben tarif koyamadım.


Kaynakça

görsel: unsplash.com

03-09-2023
Beyza Sarımeşe

Beyza Sarımeşe

Edebiyat

İstanbul’da doğdu. Kocaeli Üniversitesi İngiliz dili ve Edebiyatı bölümü okuyor. Viktorya dönemi klasiklerine ve psikolojik-gerilim filmlerine tutkulu. Stanley Kubrick, Dario Argento, David Lynch, Ryan Murphy ve çok daha fazlasının yapımlarıyla yakından ilgileniyor. Melankolik ruh hallerini kısa öykü, deneme ve düz yazı yazarak hayal gücüyle körüklemek en büyük heyecanlarından biri.

byzsrms@gmail.com

beyzasarimese

Beyza Sarımeşe