Yeniden

Sen yalnızlığı hiç yakından gördün mü? Ona eşlik edebilmek nasıldır, kelimeler yalnız başına bazen bir şey ifade etmiyor insana, bir cümle kurmak için çabalıyorsun. Bu debelenme belki saatlerini belki de dakikalarını alıyor. Bir kelime nasıl bir cümleye ihtiyaç duyuyorsa b ir insan da bir insana ihtiyaç duyabiliyor. Yani kısaca bir anlam kazanmak istiyor. Evet tek başımızayız, ama sakinlik ve huzur içinde bazen de bir sese bir müziğe ihtiyaç duyabiliyoruz. Kelimeler cümlelerle dans edebilirken, insanlar yalnızlıkla sallanıyor. Hayata gözlerimizi açtığımız andan yürümeye ve büyümeye devam ettiğimiz her ana kadar sürekli yeni bir şeyler öğreniyoruz. Bu öğrendiklerimiz kimi zaman bizi derinden sarsıyor. Kimi zaman da mutluluktan ağlatıyor. Bu döngü her daim bizimle kalmaya devam ediyor. Aşkla, mutlulukla, göz yaşlarıyla, acılarla, mutsuzluklarla, kırgınlıklarla büyümeyi öğretiyor insana, sonbaharın döktüğü her bir yaprak bahara doğru yeniden yeşermeyi bekliyor.  Hayatta bizi sınadığı durumlarla bir bahar yeniden yeşertmeye hazırlıyor. Yeniden dallarımızda çiçekler açtırmaya, yeniden donuk kalplerimizi ısıtmaya, yeniden soluk gülüşlerimize bir tebessüm eklemeye başlıyor. Her bir mücadelemizin ne kadar kıymetli olduğunu içimiz de eksilen yanlarımızın tekrardan canlanacak kadar güçlü olduğunu, boşlukların yeniden dolabileceğini hatırlatıyor. Toprağın köklerini sımsıkı tutarsan büyüyüp, yeşerip, meyvelerini ve tüm güzelliklerini ortaya döküyor. Biz de hayata olan inancımızı sımsıkı tuttuğumuz da tüm güzelliklerimiz ortaya çıkacak. Bir gün yeniden yeşermeye hazırlanan tüm herkes için..