Bu Şehir

Kırgınlıklarımızı alıp götürür mü bu gri şehir,yoksa daha nicesiyle kör mü eder kalbimizi bilmiyorum ama, bir tebessümle maziyi karanlığa gömecek bir gülüş var biliyorum. İnandığım, güvendiğim ,sevdiğim bir bilgeliğe sığındım bugün. Korkmadan, yargılar mı diye düşünmeden ellerimle açtım kalbimi bu tebessüme, gerçekten de ilk defa gömülmedim karanlık düşlere. Bu şehir bugün beni masmavi kollarıyla sarmaladı. Umuda uyandırdı, sessizlikten kurtardı.

Hala güzelliklerin ölmediğini, sevginin ne denli bizi sarmaladığını en derinden hissettirdi. Kimi kişiler bu şehrin fırtına dolu müzikalinde bir vedaya sesleniyor, kimi de bu şehrin tebessümüne kol geriyor. Yaşıyor hissediyor bende bugün bu şehrin sokaklarında dönüşüp, iyileşiyorum.

Kendime koyduğum engellerin gölgesinden uzaklaşıp zırhımı çıkarıyorum. Soyulduğumuz bu temizlikle birlikte bedenimi sarmalayan rüzgara söz veriyorum, sadelikle ve dinginlikle birlikte var olacağım. Bu şehirde umutlarımı yeşertip bir güzelliğinde beni bulmasına izin vereceğim. Şart koşmayacağım kabullenerek döngümün devamlılığına izin vereceğim. Siz de kalplerinizin yeniden yeşermesine, umutlarınızın sizi sarmalamasına tebessümünüzün kalbinize ulaşmasına ve çevrenize dokunmasına izin verip korkmadan çaresizliğe kapılmadan var olmaya devam edin.Sessizliğin çırpınışlarına kendinizi bırakmaktansa seslerle ahenk halinde olan bedeninizi dansa kaldırın. Bir kere de kendinize sarılın ve inanın .