Bütün'De

Karanlığından korktuğun duygularından daha ne kadar saklayabilirsin ki kendini, ihtiyacın olan aydınlığın senin kalbinde saklı olduğunu ne zaman fark edeceksin. Yıllarca kaçtığın benliğinden daha ne kadar uzak kalabilirsin. Var olmayı daha ne kadar zorlaştırabilirsin. Nefes almaktan, hissetmekten, duymaktan, dokunmaktan daha ne kadar korkabilirsin.Kendini durdurmadan, kendine tuzaklar koymadan özgünlüğüne,özgürlüğüne, benliğine ne zaman evet diyeceksin daha ne kadar geç kalacaksın kendine, bırak aksın bedenin ruhun süzülsün o karanlıktan. Her canlı gibi nefes almaya hakkın olduğunu ,yaşamanın sana bir ışık olduğunu hissetsin bedenin.Gelecek yıl da bu yıl gibi nefes aldığın sürece yaşamın gerçeklerinden kaçmamanı diliyorum. Sevmeyi, hissetmeyi mutluluğu, üzgünlüğü, korkuyu, kızgınlığı gerekirse yeni doğmuş bir bebeğin hayata başlaması gibi yeniden öğrenmeni istiyorum. Merakını içinde saklamadan,dışa vurarak var etmeni istiyorum.Yıldızların gece nasıl parladığını, güneşin tenine nasıl değdiğini, bir sokak lambasının ışığının nasıl yandığını, bir çocuğun anne ve babasına özlemini, bir ailenin mutluluk dolu tozlu resimlerine bakmasında yeniden ilerlemeni ve büyümeni istiyorum. İnançlı ve gerçekçi olmanı diliyorum. Sana ve çevrene gelecek olan her türlü güzelliklere ve çirkinliklere,göğüs germeni diliyorum.Sadece yaşamanı ve keyif almanı istiyorum. Düşe kalka kendini yaşamanı, bunca yıl görmediğin kendine şans tanımanı ve ona şefkatle bakmanı merakla bekliyorum. Bu gölgesinde huzurla oturduğun ağacın bu ilkbaharda çiçek açmasını istiyorum, seninle ve insanlıkla..