Yeni Yıla Bir Dilek Bırak

Hadi yeni yıla birlikte bırakalım bir dilek…

Uçurumun kenarındayım şu an,

Atina gözümün önünde.

Önemli filozofların kurduğu o okullar,

Ünlü mimarların tasarladığı eşsiz eserler,

İlk olimpiyatların yapıldığı o koca alan,

Tragedyanın ruhunun doğduğu topraklar…

Tüm Akrapolis gözümün önünde şu an,

Bunlardan geriye kalansa yıkıntılardan ibaret.

İç savaşlar, din savaşları, işgaller, depremler, ideoloji savaşları, birbirine üstünlük kurmaya çalışanların yaptığı tüm o tahribat…

Tüm bunların ardından bize kalan döküntüler.

Tüm o eski yapılardan kalan sütunlar parçalara ayrılmış, taşlar eritilmiş ve yeni binalar yapmak için kullanılmış.

Mimari zevkten yoksun bir ton bina.

Yunan Tanrılarını yıkıp üstüne kilise inşa etmişler,

Kiliseleri yıkıp üstüne cami yapmışlar,

Sonra tekrar kiliseler, tavernalar.

Benim de var bir dileğim…

Tüm dünya gözümün önünde şu an.

Nereye baksan savaş var, ayaklanma var

Açlık, susuzluk, fakirlik…

Aslına bakarsan varlık içinde yokluk var.

Benim de var bir dileğim önümüzdeki senelerden…

İnsanlar o önemli sandıkları onca şeyin ne kadar önemsiz olduğunu görsün,

Ne kibirli ne bencil olduklarını görsünler

Din için, siyaset için, birinin ardından gidip insanı, doğayı katletmenin ne demek olduğunun farkına varsınlar bir.

Belki o zaman bu uçurumdan bakınca birlikte görebiliriz,

Tüm o sütunların, heykellerin parçalarının tek tek birleştiğini.