Çukurova'nın İncisi Hakkında Bir Yazı

Yaz sıcaklarından bunaldıysanız biraz serinlemek için soğuk muzlu süt içmeye ne dersiniz ? 

   Kavurucu temmuz sıcakları tüm ülkede hissedilirken serinlemek için Adana’ya gitme fikri çok ironik biliyorum. Adana’ya doğru yola çıktığımda kelimenin tam anlamıyla çılgın gibi hissettim. Bir kum fırtınasında merkeze doğru ilerlemek gibiydi fakat gün sonunda evime döndüğümde “iyi ki” diyebilmek çok güzeldi. Şehrin bilinen en ünlü büfesinin, gerçekten anlatıldığı kadar lezzetli ve nostaljik muzlu sütler yaptığını yazımın başında belirtmek isterim. 

   Tren istasyonunda indikten sonra büfeye doğru yürüyerek giderken, şehrin dokusunun bunaltıcı sıcağa rağmen ne kadar ferah olduğunu fark ettim.6 Şubat depreminden etkilenen şehrin, kendini bir şekilde onarması ve insanların dinamik tavırları ilk dikkat ettiğim şeylerdi. Geniş ve uzun caddeler ne kadar hareketliyse ara sokaklarda bir o kadar sakindi. Seyhan Barajı’nda gün batımını izleme fırsatını da kaçırmadığımı belirtmeliyim. 

   Dükkanlardan gelen lezzetli kokular ve cıvıl cıvıl sesler birleşerek, şehrin ritmini oluşturuyor. Yemekler için kullanılan baharatların yüksek notaları kaldırımda yürürken sizi ele geçirip, kokunun kaynağına yönelmenize sebep oluyor. Bu şehirde bu kadar lezzetli yemeklerin yapılması bir tesadüf gibi gelmiyor, insanların hoşgörülü ve dinamik tavırları mutfağa da yansımış. Sıcakların hoşgörüsüz ve bıkkın tavrına inat Adanalılar hayatımda gördüğüm en babacan ve enerjik insanlar. 

   Şehirde herhangi bir restorana gittiğinizde sonu gelmeyen ikramlar ve batıdan daha kaliteli etleri tatmak oldukça muhtemel. Adana hakkında anlatılan ne kadar çok şey varsa hepsinin hakkını veriyor. Bu güzel şehre tekrar uğrayabilmek için sabırsızlanıyorum.