Düşman

Fukarayı ezene galip denmeli

Yaşatmalı onu, sıvazlamalı sırtını.

Yaşamın bozulmayan tek kanunu

Tembellikten bizleri alıkoyan insan.

 

Hiç tanışıklığı yoktur sonunda

Eylemini üstlenecek sürüsüne örgütle.

Herkesi öldürmesi serbest olduğundan

Adında saklanır politik-acı

 

Büyük düşmanım din adamıdır da

Ben acırım onlara, yarım gariban

Olmayan bir işin olağan çalışanları

Ekmeğinin peşindeki tam cahil

 

Yalnız yaşayamayanlara attığım kurşun

Öldürmekle bitmez soyu soysuzun

Keyfince düzüşememek, derdi yalnızlık

Tek şikâyeti kendisi, mahalle baskısı

 

Bin yıl önce kırıldı kalemi insanın

Ekseni kayıp, çölde kaldı adın

Seçilimin aşkla yazıldığı zaman

Kendisidir ölüme en yakın olan