Günümüz Dünyasında Tüketim Köleliği: Alışveriş Yapıyorum Öyleyse Varım

Tükettiklerimiz veya giydiklerimiz üzerinden bir vitrin oluşturduğumuz ve bu şekilde toplumsal hayatta nasıl var olduğumuzu gösterdiğimiz günümüz dünyasında insanlar; biletimizi taktığımız saatlere, giydiğimiz ayakkabılara göre keser oldu. Haliyle tüketim çılgınlığı, kolektif benlik yaratma çabasının hayatımıza sunduğu çekici araçlardan bir tanesi haline geldi. Artık eskimek, eşyanın kullanılmaz hale gelmesiyle değil; moda ve trend gibi kavramlarla ilgili…

Toplumumuz tüketim çağının içinde debelenirken birçoğumuz farkında olmadan bu çılgınlığın esiri oluyoruz. Hiçbirimizin içinde olduğumuzu kabul etmek istemediği ama hepimizin ucundan kıyısından bir şekilde bulaştığı çılgınlık… Sizler de yeni bir ürün alırken koyacak yerim yok kaygısını yaşıyorsanız veya her türlü trende dahil olmak istiyorsanız; evet, siz de bir tüketim kölesi olmuşsunuz demektir.

Bugünün dünyasında birey var olduğunu hissetmek için tüketmektedir fakat bu varoluş inşa edilmiş sanal bir varoluştur ve bu türden bir varoluş biçimi domino taşları gibi bir sonrakini harekete geçirmekte; böylece birey doyumsuz bir şekilde tüketme ihtiyacına sahip olmaktadır. İnsan, elbette ihtiyaç hisseder ve ihtiyacını karşılamak için de tüketir. Oysa tüketim çılgınlığı sadece ihtiyaçları karşılamak yerine duygusal tatmin ve toplumsal statü arayışını vurgular.

Tüketim çılgınlığı, insanların yaratılan yapay ihtiyaçları satın alıp mutlu olacaklarına inanmaları sonucu sonsuz bir tüketim döngüsüne girmesidir. Kendinize bir sorun: Bu türden bir mutluluk gerçek bir mutluluk mu? Yoksa sanal alemde yaşanılan geçici bir mutluluk mu? Belki de asıl mesele bu.

İhtiras değil ihtiyaç… Belki o zaman tüketim bir araç olmaktan çıkıp kendi içinde bir amaca dönüşebilir.

Tüketilen her nesnenin bir başka nesnenin açlığını inşa etmediği yarınlara…