Yas

Yılın ilk karı yağmaya başladığında ekim ayının ortasındaydık. Şiddetli yağmurların ardından ara vermeden bir anda gecenin karanlığına çökmüştü usul usul.

Üstümdeki kaldıramadığım yük, son bir ince ipliğe bağlı, yıkılmayı bekliyordu. Geçmişimin ağrıları sırtlan kesilmiş, leşimin peşinde. Kamburum olmuş aylar tökezletiyor, bir tanımıyorum lafına bakıyordum.

Avuçlarım gökyüzünde, her birine adımı fısıldıyordum. Beni tanısınlar, toprağa karışsınlar, daha kökümü salmadan benimle hayat bulsunlar diye zamanımı veriyordum.

Bembeyaz olmuş sokaklar cennet gibi, içten içe misafirim, biliyorum. Bir ekim ayının tuzağında kurban olmuşum, cehenneme gidiyorum.