Sevdiğin işi yapmak mı, yaptığın işi sevmek mi? 'Feriha Zengin'
Diğer Yazıları
- Damga/ Ötekileştirilenin Hikayesi 'Şeyma Bacın'
- MUNİS ÖZER HAKKINDA
- AHMET KÜÇÜKYURT HAKKINDA
- İtaat Toplumu 'Şeyma Bacın'
- Kitap İncelemesi: Ormanda Ölüm Yokmuş/Latife Tekin 'Şeyma Bacın'
- Kitap İncelemesi: Angela Carter / Kanlı Oda 'Şeyma Bacın'
- SELMA ÇALIŞKAN HAKKINDA
- DİDEM HORZUM HAKKINDA
- CEREN İLHAN HAKKINDA
- SALİHA KARAKÖSE HAKKINDA
- MERYEM KALYONCU HAKKINDA
- FERİHA ZENGİN HAKKINDA
- GİZEM AKSU HAKKINDA
- ECENUR ALPER HAKKINDA
- GİZEM AYNACI HAKKINDA
- MERVE DERİN HAKKINDA
- Ne Yediğimizi Biliyor Muyuz?/GDO 'Ferah Coşkun'
- ÖYKÜ SU SEZEN HAKKINDA
- Toplumun Kabul Etmediği Adam: Yabancı 'Şeyma Bacın'
- Transendental Felsefe 'Ahmet Küçükyurt'
- Mezhep Nedir? Nasıl Anlaşılmalıdır? 'Saniye Ertürk'
- Osmanlı'da Oryantalist Tavır
- Nietszhe'nin Arayışı 'Ahmet Küçükyurt'
- İnsan İnsanın Kurdudur 'Ahmet Küçükyurt'
- Düşünüyorum O Halde Varım 'Ahmet Küçükyurt'
- İnsan Felsefesi 'Ahmet Küçükyurt'
- Kültürler Sonucu Değişen Biz 'Ahmet Küçükyurt'
- Biz de bir zamanlar avcı-toplayıcıydık 'Ahmet Küçükyurt'
- Sıradışı Bir Düşünür: Sinoplu Diyojen 'Ahmet Küçükyurt'
- Kitap incelemesi: Stefan Zweig/Amok Koşucusu 'Şeyma Bacın'
- Dinin Kurumsal Analizi Ve İşlevi 'Saniye Ertürk'
- Dini Temelde Toplumsal İlişki 'Saniye Ertürk'
- Belleğin Oyunları 'Gizem Aynacı'
- Eski Ankara’ya Yolculuk: Ulus 'Ecenur Alper'
- Mimarlık Tarihinde Kadının Yeri
- Queer’i Anlamak 'Didem Horzum'
- Televanjelizm Üzerine Analiz 'Saniye Ertürk'
- Çiçekçilik: Her Şey Göründüğü Kadar Renkli Mi? 'Ecenur Alper'
- Yerel Kültürü Korumada Bir Adım: Cittaslow-Yavaş Şehirler
- Gün'ün Sosyal Anlamı 'Saliha Karaköse'
- Mimarlık Sanat Mıdır?
- Bencilliğin Nirvanası 'Gizem Aynacı'
- Kadının Adı 'Merve Derin'
- Mesleklere Cinsiyet Penceresinden Bir Bakış: Lületaşı İşlemeciliği Örneği 'Ecenur Alper'
- Kimi Rol Yapar, Kimi Oyunculuk 'Saliha Karaköse'
- Neden Çok Eşlisin?
- Psikolojik İşkence: Gastlighting 'Feriha Zengin'
- Toplumsal Etkileşimin Ürünü Olarak: Benlik ve Damgalama 'Didem Horzum'
- İntihar Düşüncesi 'Gizem Aynacı'
- Kadınların Sayısız Dezavantajlı Konumundan Sadece Biri; İş Gücü 'Saliha Karaköse'
- Kaybolmaya Yüz Tutmuş Bir Meslek: Lületaşı İşlemeciliği 'Ecenur Alper'
- Sevdiğin işi yapmak mı, yaptığın işi sevmek mi? 'Feriha Zengin'
- Doğum Günleri 'Ceren İlhan'
- Kötü İnsan Kimdir? 'Ceren İlhan'
- Özlemek 'Ceren İlhan'
- Kendini Gerçekleştirme Adımı 'Feriha Zengin'
- Genel Motivasyon Etkisi: Stres 'Selma Çalışkan'
- Evlilik Sürecinde Erkeğin Çöküşü 'Saliha Karaköse'
- Tahminsel Yorumların Psikolojik Gerçeği: FORER ETKİSİ 'Gizem Aksu'
- Toplumsal ve Ruhbilimsel Açıdan ‘‘Özgür’’ Birey 'Didem Horzum'
- “Lütfen Uçurun Beni” 'Ceren İlhan'
- Büyülü Alaskam 'Songül Carus'
- Bilgi- İktidar ve The Name of the Rose 'Meryem Kalyoncu'
- Bireysel Muhalefet Alanının Daralması 'Eda Temiz'
- Basit Düşünmek 'Ceren İlhan'
- Yalnızlık 'Ceren İlhan'
- Güvenli Alan 'Ceren İlhan'
- 2019 Beslenme Trendleri 'Diyetisyen Selin Söz yazdı'
- Türkiye’nin Duygusu: Duygu Asena 'Büşra Tavukçu Uyar'
- Bir İletişim Biçimi Olarak İletişimsizlik 'Hediye Sarılkan'
- Affetmek Zamanı 'Ceren İlhan'
- İyi Ama Kimim Ben? 'Selma Çalışkan'
- Amadeus Mozart Film İncelemesi 'Feriha Zengin'
- Kent İnsanı Üzerinde Otomobilin Tahakkümü 'Didem Horzum'
- Sanatta Postmodernite 'Saliha Karaköse'
- MUHTEŞEM GATSBY: Edebi Eserler Dünyasında Sağlıksız Aşk 'Ceren İlhan'
- En Büyük Şaban ve City Lights Mizahı 'Meryem Kalyoncu'
- Neden Sürdürülebilir Beslenme? 'Diyetisyen Selin Söz yazdı'
- Ekmek ve Güller Filminin Sosyolojik Analizi 'Büşra Tavukçu Uyar'
- Toplumsal Reçeteler 'Eda Temiz'
- Havva’nın Üç Kızı-Elif Şafak 'Büşra Karadeniz'
- Acı Aşk 'Ceren İlhan'
- “Makbul Anneliğin” Sosyal Medyadaki Görünümü 'Didem Horzum'
- Medya ve Kültürleme 'Selma Çalışkan'
- Gözetleyen ve Gözetlenen Olmak 'Büşra Tavukçu Uyar'
- Anı Koleksiyonculuğu 'Cansu Karayünlü'
- Işığın İllüzyonu 'Cansu Karayünlü'
- Gerçeğin Sanata Etkisi 'Cansu Karayünlü'
- Macera Dolu Amerika 'Songül Carus'
- Gönül Bağımız Teknoloji İle Karıştı 'Gizem Öztürk '
- Berlin’de Vegan Bir Kafede Gıdayla Konuşmalar 'Asutay Meriç Yazdı'
- Emily Bronte’nin Uğultulu Tepeleri 'Gülten Kılınçkaya'
- Kimliklerin Oluşumu ve Kurgulanması 'Eda Temiz'
- Değişen Sergi Alanları 'Ezgi Şendal'
- Mutlak Etiketleme 'Eda Temiz'
- Sanatta Rotayı Belirleyen Başkentler 'Ezgi Şendal'
- 'Kolaj' Buse Altan Yasanlar
- İkigai’mizi Keşfedelim! Büşra Karadeniz yazdı
- Hayatınızın Anlamını Buldunuz Mu? Büşra Karadeniz yazdı
- 'Birinci Sınıf Serüveni ve Aileler' Çocuk Gel.ve Eğt.Uzm Melisa Varol Dugan
- 'Tesla ve Edison' Yaprak Hüsnüoğlu
- Şartlanma
- 'Source Code: Zamanı Hack'lemek' Gamze Çakan
- Kahvemizi Nasıl Tüketmeliyiz? Dyt. Berna Eryılmaz
- Diyet Programları Nasıl Olmalı? Dyt. Berna Eryılmaz
- 'Diyetlerin Popüler Besini: Yulaf Ezmesi' Dyt. Berna Eryılmaz
- 'Diyet Hataları' Dyt. Berna Eryılmaz
- Zeytinyağından Gelen Sağlık... Dyt. Berna Eryılmaz
- Bağımsız Sinema Nedir? Gamze Çakan
- 'Altı Kova, Kazma ve Kürekten Günümüze Yangın Güvenliği' İnş. Yük. Müh. Munis Özer
- İklim Değişikliği.. Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- Organik Yumurta Ne Değildir? Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- 'Organik Arıcılık' Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- Hangisi Meyve Suyu? Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- 'Toprak 'Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- 'Süte Su Karıştırmayan Sütçü' Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- 'Budamanın Estetiği' Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- Zeytin Hasadına Dair... Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- 'Antibiyotikler!' Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- Gıdaların “E” Hali.. Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- Sonsuz Bir Hayat... Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- 'GDO’lu Tarım Ürünleri' Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- Hormonsuz Yiyemediklerimiz! Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- 'Tükettiğimiz Gıdalar' Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- 'Enerjinin ve Güzelliğin İksiri' Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.
- 'Başlarken' Kamil Karataş - Ziraat Yük. Müh.

Sevdiğin işi yapmak mı, yaptığın işi sevmek mi? Başarılı olmanın sırrı, işini severek yapmakta gizli demiş Özgür Bolat yazısında. Bu konuda çoğumuz hem fikiriz. Ancak yine de bunun toplumumuzda göz ardı edildiğini düşünüyorum. Birçok sosyolojik sebepler barındıran bu durum toplumsal başarı oranını da etkileyerek durumu daha önemli bir hale getiriyor. İşini severek yapan insanların başarıya ulaştıklarını görüyoruz. Başarıya ulaşmak için işini sevmek güzel yöntem.
Meslek seçiminde temel amaç, bireyin mutlu olabileceği bir geleceğin planlamasıdır. Bunu yaparken yapabileceği bir işi ya da yapmak istediği bir işi yapar genellikle. Hem bireysel hem toplumsal doyum sağlanması noktasında önemli bir tercihtir. Ayrıca bireyin kendini ifade etmesinin, kendisini gerçekleştirmesinin bir yoludur. Yani mutluluk temeldir. Kendini ifade edebilen ve gerçekleştiren insan mutludur. Bunun yanında insanlar yaptıkları işle bir kimlik kazanırlar. Bu oluşturduğu kimlik hayatı boyunca ona eşlik eder. Bu kimlik oluşturma süreci de yine bireyin kendisini tanımasıyla ilişkilidir.
Küçükken annemin dokuma yaptığı ya da başörtüsünün kenarlarına oyalar yaptığı anları hatırlıyorum. Yakın çevresine bunları gösterirken içinden duyduğu gururu anımsıyorum. Mutluydu. Sevdiği ve yapabildiği şeyler uğruna emek vermenin onu mutlu ettiğini görebiliyordum. Severek yaptığı terzi işleri, örgüler, dokumalar ve yazma oyaları beğeniler alıyordu çevresinden. İşte istediği ve sevdiği şeyi yapıyordu. Bunları yaparken maddi kazanç da sağlamıyordu. Sadece sevdiği için yapıyordu. Hoşuma giderdi bu açıdan mutlu olması.
Şimdi bir araştırmadan bahsederek konuya biraz daha açıklık getirelim. Yale Üniversitesi araştırmacılarından Prof. Amy Wrzesniewski, 1997 yılında insanların mesleklere karşı tutumlarını araştırıyor. Araştırma sonucunda öğreniyor ki bir işe karşı insanların üç farklı tutumu olabiliyor: Yaptığı işi meslek olarak görmek, kariyer olarak görmek ve ulvi bir çağrı olarak görmek. Araştırmanın ilginç yanı burası değil. Ama ilginç olan şu: Hangi meslek grubunun işini daha ulvi görmesini beklersiniz? Doktor veya öğretmen gibi hizmetin temel olduğu meslekler olduğunu tahmin edebilirsiniz. Ama sonuç böyle çıkmıyor. Her meslek alanında işini ulvi görenlerin sayısı neredeyse eşit. İşini ulvi gören çöpçüler var. İşlerini çok seviyorlar ve heyecanla yapıyorlar. Diğer taraftan işini sadece bir meslek olarak görüp zamanını dolduran öğretmenler ve doktorlar da var. Prof. Amy Wrzesniewski aynı iş kolu içinde işini ulvi görenler ile görmeyenler arasındaki farka bakıyor. Bir özellik ön plana çıkıyor. O da “beceri”. Yani bir kişi ne kadar becerikliyse işini o kadar tutkulu yapıyor. Yani bu kişiler, sevdikleri işi yapmamışlar ama yaptıkları o işte becerileri arttıkça sevmişler. Başarı tutkudan önce geliyor. (Özgür Bolat, Hürriyet) Bilinenlerden farklı bir bakış getiren bu çalışma oldukça ilginç sonuçlara imza atmış. Becerilerimizi keşfetmek ve bu becerilere dönük bir iş yapmak işi sevmemizi sağlamış oluyor ve işteki verimliliğimizi olumlu anlamda etkilemiş oluyor.
Hatırlayın, becerilerinizin olduğu bir şeyi eminim daha çok yapmak istemişsinizdir. Çünkü başarma duygunuzu tazelemiş olursunuz. Bu da mutlu olmanızı sağlar. Becerilerinizi keşfedin.
Para kazanmanın önemli olduğu ancak duygusal doyum da sağlamamız gereken bir dönemden geçiyoruz. Hayatın pahalılaştığı ve iş gücü piyasanın uğradığı sekteyi de düşünürsek konuyu daha önemli hale getirmiş oluyoruz. Hayatın pahalılaşmasını özellikle belirttim. Çünkü mesleğini ona göre seçmen gerektiğine dair birçok söylemle karşı karşıya kaldığını tahmin edebiliyorum. Gerçekten istediğin şeye yönelmen konusunda önüne maddi veya manevi engeller çıkıyordur. Ressam olmak istersin ama toplumumuzun etkili bir kısmı işsiz kalacağını ya da para kazanamayacağını söyler. Peki ya parasını düşünmeseydin yapar mıydın? Becerinin önemini tekrar vurgularsak, bu işte eğer yeteneğin varsa -örneğin resim yapma becerinin yüksekse- seni mutlu edecek olan mesleği bulmuş olabilirsin. Prof. Amy’nin araştırma sonuçlarına göre bunu söylememiz mümkün.
İçimizdeki gücü ya da yeteneğimizi keşfedebilmemiz para olgusunu çıkararak mümkün olabilir. Geriye kalan bize aittir. Burada maddi unsurları değersizleştirdiğimi düşünüyor olabilirsin. Aslında değersizleştirmek değil de değerlileştirmek benim yaptığım. Sevmediğin bir işi yaparken aldığın paranın karşılığı ile severek yaptığın bir işte aldığın karşılık seni daha mutlu hissettirebilir. Aldığına değer bir iş yapıyorsundur. Zaten aldığın meblağın belli ölçülerde bir önemi kalmıyor. Çünkü ruhunu doyurmuş olursun. Ruhunu doyuran insan hem bireysel hem toplumsal hayatta kendini gerçekleştirebildiğini ve bundan dolayı mutluluğunu yaşadığını hisseder içinde. Bu hayatta hepimizin temel arayışı mutlu olmak ve kendimizi gerçekleştirmek değil midir?
Tüm bu söylediklerimin genel tablosu aslında iş yerinde mutlu olmakla ilgilidir. Bu durum çalışan olarak bizler ait değildir sadece. İşverenin de sorumluluk alması gerekir. Hem işçi hem işveren mutluluğu karşılıklı değerle sağlayabilir. Çalışan işinde iyi olduğu takdirde, işveren de gereken önem ve değeri sağlayarak karşılıklı iş birliği ile mutluluğu yakalayarak daha verimli işler üretilmesi mümkündür. Bunun güzel bir örneği Danimarkadır. Dünyanın en mutlu ülkesi seçilen Danimarka iş yerinde mutluluğu da oldukça önemseyen bir ülkedir. Hatta bunun için verdikleri bir isim de vardır; arbejdsglæde. Arbejde iş anlamına gelir. Glæde ise mutluluk anlamına gelir. Dolayısıyla bu kelimeleri birleştirerek iş yerinde mutluluk tanımı yapmışlar. Dancada böyle bir kelimenin yer almasının sebebi iş yerlerinin çalışanlarını mutlu etmek bir geleneklerinin olmasından kaynaklanmaktadır. Birçok Danimarkalı için iş sadece para kazanmanın bir yolu değildir. İş yerinde keyifli vakit geçirmek de hepimiz ihtiyacı ve önemsenmesi gereken bir husustur. Ast ve üst arasındaki hiyerarşinin olması gereken karşılığının ne olduğu tartışılmalıdır. Mutluluk tüm herkesin ihtiyacı olan bir kavram ve hep konuşulmakta. Ancak bu kadar konuşulmasına rağmen iş yerinde mutluluğu yakalayabilmek için edinilen çaba yetersiz kalmakta. Ülkemizde mutlu çalışanlardan çok mutsuz çalışanlardan söz edildiğini gözlemliyorum. Bunu çözebilmek için ise kendimizden başlamalıyız. Kendimizin farkına varmalıyız.
Bazı meslekler vardır ki biz bu insanların bu mesleği nasıl idame ettirdiklerine şaşırır ve hayatları boyunca bunu nasıl yapabiliyorlar diye düşünürüz. Oldukça ağır, hayatı risk gerektiren işler yapıyor bu insanlar. Prof. Amy’nin bahsettiği beceri kavramı önem kazanıyor. Çünkü yetenekleri var ve bunu başarmak içsel doyum sağlıyor. Herkesin yeteneklerinin farklı olması bu nedenle anlamlı ve güzel.
Son olarak: İnsanın kendini fethetmesi zaferlerin en büyüğüdür, demiş Platon. Zafere ulaşmamız dileğiyle!Kaynakça
KAYNAKÇA
http://www.hurriyet.com.tr/sevdigin-isi-yapmak-mi-yaptigin-isi-sevmek-mi-23017135
https://www.deviantart.com/miyuki13/art/Spaniard-130295110
https://unsplash.com/photos/iusJ25iYu1c
https://unsplash.com/photos/cTgpqwFXHTY