LYS’ ye Doğru

Dilek Türkoğlu
Psikiyatrist Dr.
Yazar Hakkında
İlk, orta ve lise eğitimimi Ankara Dikmen Lisesi"nde tamamladım. 1992 yılında Hacettepe Ü. Tıp Fakültesinden mezun oldum. Aynı yıl yapılan TUS sınavları ile çocukluğumdan beri istediğim psikiyatri ihtisası yapmaya hak kazandım. 1997 yılında Çukurova Üniversitesi Psikiyatri A. B. D da uzmanlığımı tamamlayarak Hacettepe Ü. Sağlık ve Rehberlik Merkezi"nde göreve başladım. 2001 yılında Hacettepe Üniversitesi"deki görevimden ayrılarak ODTÜ Sağlık ve Rehberlik Merkezi"ne başladım. 2009 yılında hekimler için tam gün yasasının gündeme gelmesi nedeni ile devlet memurluğumdan istifa ettim. O zamandan beri kendi muayenehanemde çalışmaktayım.
2004 yılında kurulan Ankara Tıbbi Hipnoz Derneği"nin (ATHD) kurucu üyelerindenim. ATHD, 2000"li yıllarda Türkiye"de hipnoz hakkında bir şey bilinmediği ve bu yüzden çaresiz insanların tıp dışındaki insanlar tarafından hipnoz adı ile suistimal edildiğini gözlediğimiz için, etik çalışan ve hipnoz hakkında doğru bilgileri topluma yayan bir dernek olması amacı kurulmuş bir dernektir. Şu anda derneğimizin başkan yardımcılığı görevini gururla üstlenmekteyim.
2010-2020 yılları arasında Milliyet gazetesi Ankara ekinde haftada bir olmak üzere köşe yazıları yazdım.
Medya Çuvalı"nın ilk oluşmaya başladığı yıllardan beri, Medya Çuvalı ailesinin bir parçası olmanın mutluluğu ile yazılarıma Medya Çuvalı" ndan devam etmekteyim.
Evliyim, bir oğlum var.
0542 725 88 08
drdilekturkoglu@gmail.com
Diğer Yazıları
- Öğretmenler Günü
- ''Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu'' kitabı
- Erişkin Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu
- Dikkat Eksikliği – Hiperaktivite Bozukluğu
- Deprem
- Mükemmel Olsun Derken
- Hayır Dediğimde Suçlu Hissediyorum
- Boşanma ve Çocuk
- Mikrobiyota
- Teselli Mi? Kaş Yapayım Derken Göz Çıkarma Mı?
- Sanal Dünya
- İstek ve Bedel Dengesi
- İstemek
- Mizah
- Tüp Bebek Tedavisi
- Çocuk Oyunları
- 10 Kasım
- Adalet; İhtiyaç Mı?
- Zincirleniş ve Anahtar Analizler
- Rasyonalizasyon (Ussallaştırma)
- Karşıt Tepki Kurma
- Yer Değiştirme
- Bastırma
- İnkar
- Yansıtma
- Terapi Mi? Suistimal Mi?
- Yaşlılık ve Beynimiz
- Beynimiz ve Farklılıklarımız
- Koruyucu Sağlık Hizmetleri
- 30 Ağustos Zafer Bayramı
- Emek mi? Piyango mu?
- Psikiyatrik Hastalıklar Güçsüzlük Müdür?
- Konserimize Davetlisiniz
- Zorbalık
- Konuşmada Ana Fikir
- Anne Olmaya Hazırlık
- Beğenilmiyorum, çirkin miyim?
- Konfüzyon Tekniği
- Evlilikte İletişim (Devam)
- Çocuk İstismarları
- Evlilikte İletişim
- Dünya Kadınlar Günü
- Kitap Okumak
- Korku
- İçgörü
- Hoş geldin 2019
- İnternet Doktorculuğu
- Anın Farkına Varabilmek
- Öğretmenler
- Toplumda Kadının Yeri
- Hasta Yakınları (2)
- Hasta Yakınları (1)
- Hoşgörü
- Aidiyet İhtiyacı
- Hekime Şiddet
- İyi Mi ? En İyi Mi?
- Üniversite Sınavları
- Zor Zamanlarda…
- Beden Dismorfik Bozukluk
- Anne ve Çocuk
- 19 Mayıs ve Gençlik
- Yalan Söylemek
- Kadınlar Sahnede!
- İçine Doğma
- Teknoloji ve Arkadaşlık
- Sen benim kim olduğumu biliyor musun?
- Çocuklar
- Hastalık mı?
- Batıl İnançlar
- Yeni Şeyler Öğrenin
- Belirsizlik
- Yeni Yıl Dilekleri
- Yeni Yıla Girerken
- Sahip Olma Çılgınlığı
- Kadınlar ve Seçme Hakları
- Mitomani
- Yaşasın Cumhuriyet
- Öğrenilmiş Çaresizlik
- Sık Tesadüfler
- YÜRÜYÜN!
- Yaz ve İlaçlar
- Sıcak Havalar
- Müfredat Dışı Sorular
- Bütün Ümidim Gençliktedir!
- Üniversite Sınavı
- ANNE
- Sorular Sorun
- Nasıl Sorusu
- Şaşkınlık ve Hipnoz
- Seçimler
- Bahar ve Psikiyatrik Hastalıklar
- Orada Duruverseydi Zaman
- LYS’ ye Doğru
- Birinci Basamak
- Hep Mağdurlar
- Miras Ne Olmalı?
- İyi Dilekler (Devam)
- İyi Dilekler
- Yeni Yıl
- İyi Şeyler Olsun!
- Bir Veli Olarak
- “Ben De Varım”
- On Kasım
- Cumhuriyet Bayramımız Kutlu Olsun
- Travmadan Sonra
- Niye Daha Kaygılıyım?
- İç Huzuru
- 30 Ağustos Zafer Bayramı: Büyük Taarruz
- Kaygı Bozuklukları
- Krizden Sonra
- Çok Üzgünüm
- Balonlar II
- Buruk Bayram
- Balonlar
- Sınırlar
- Rekabet
- Ebeveynler ve Rekabet
- Şizofreni ve Tiyatro II
- Şizofreni ve Tiyatro
- Geç Kalma Alışkanlığı
- Çocuk İstismarı - 2
- Çocuk İstismarı - 1
- Pedofili ve Çocuk İstismarı
- Yine Patlama, Yine Yas!
- Erteleme Alışkanlığı II
- Erteleme Alışkanlığı I
- Üzgünüz
- Duyarsızlaşma
- Uykusuzluk
- Uyku Kovaladıkça Kaçar
- Doğuştan Şanssızlar
- Tıpta Çaresizlik
- Aile Terapileri
- İnternet Bilgileri
- Toplum Psikolojisi
- Mevsimsel Depresyon
- Hipnoz mu Hipnoterapi mi?
- Hangi Psikoterapi?
- Psikoterapi – 2
- Psikoterapi – 1
- Psikoterapi Hangi Durumlarda İşe Yarar?
- Psikoterapi mi? İlaç Tedavisi mi?
- Acı Kaybımız
- Duvardaki İlk Leke
- Şiddet- 4
- Şiddet-3
- Şiddet-2
- Şiddet-1
- Evlilik İçinde Şiddet
- Boşanma -3
- Ben Öyle Yapmazdım
- Boşanma ve Çocuk
- Boşanma-2
- Boşanma
- Tohum Ekmek
- Kişiselleştirme
- Karne Hediyeleri
- Ya Hep Ya Hiç
- Toplum Hipnozu-3
- Toplum Hipnozu-2
- Toplum Hipnozu-1
- Hoş Geldin Yeni Yıl
- Olumsuzu Büyütme, Olumluyu Küçültme
YGS sonuçları açıklandı. Sonuçların açıklanmasıyla birlikte bazılarımızda, hayal kırıklığı ve umutsuzluk oluştu. Normal koşullarda bu tür tepkileri, yaşananlara verilen tamamen doğal bir cevap olarak görür ve hayal kırıklığını atlatmak için zamana ihtiyaç duyulacağını, bir süre sonra da normal duygulara dönüleceğini söylerdik. Fakat yakın bir zamanda öğrencilerin önünde LYS olduğu için sonuç ne olursa olsun bir an önce toparlanıp yeniden koşmaya devam etmeleri gerekmektedir.Yaşam zaman zaman sürekli ilerleyen bir bantta yürümeye benzer. Böyle zamanlarda geçmişte olanları hızla geride bırakıp geleceğe yürümeye devam etmek gerekir. Geçmiş, yalnızca nerelerde hatalar yaptığımızı ve nerelerde doğru adımlar attığımızı fark edebilmemiz için gereklidir. Kimi zaman cesaret edebilmemizi sağlaması kimi zaman da yaptığımız hatalardan ders alarak daha doğru adımlar atabilmemizi sağlaması için önemlidir. Onun dışında geçmiş, ne övünmek için ne de kendimizi değersizleştirmek için kullanılmalıdır. Bunlardan hangisi için kullanacak olursak olalım, geçmişe takılıp kalmış oluruz ve yürümekte olan banttan düşmemiz kaçınılmaz hale gelir. Yani, geçmişte olanları bırakamazsak geleceğe yürüyemeyiz.
Birinci basamakta çok iyi bir sıralamaya yerleşmiş olanlar için ise mutlaka bir motivasyon artışı olacaktır. Ancak bu başarıya çok fazla takılıp kalırlarsa, zaman kullanımı ve tempo düşebilir. Çok iyi bir puan alamamış olanlar ise nerelerde hata yaptıklarını ve tekrar yapmamak için neler yapmaları gerektiğini düşünmekte ve yaşanılanları yapıcı hale getirmekte zorlanılabilmektedirler. Böyle yapmak yerine o sıralamadan daha iyi bir sıralamaya geçemeyeceklerine dair bir umutsuzluğa kapılabilmektedirler. Özellikle kendisini fazla eleştirme eğilimi olanlarda diğer sınava çalışmak ve yeni konuları öğrenmek için harcanan zaman ve enerji geçmişteki hayal kırıklığına ve kendi ile tutuştuğu kavgaya harcanabilmektedir. Bu durum daha fazla zaman ve güç kaybı yaratarak yapabileceklerinin de altında sonuç almalarına neden olabilmektedir.
Böyle zamanlarda, aklınıza gelen düşüncelerin akışına kapılmak yerine bu düşüncenin ne kadar işlevsel olduğunu düşünün. Kendimizi suçlamak sanki bir daha yapmamamızı sağlayacakmış gibi hissetmemize neden olur. Kendimizi ne kadar sert eleştirirsek, bir daha aynı hatayı yapma apmama ihtimalimiz o kadar az olacakmış gibi gelir. Oysa kendimizi ne kadar çok eleştirirsek kötü hissetme oranımız da o kadar artar ve düzeltebilecek gücümüz kalmaz. Kendimizi, hiçbir şey yapamayacak hale getiririz.
Bunun tam tersi yani kendimizi hiç eleştirmediğimizde ve kötü sonuçlar için sürekli başkalarını suçladığımızda da neyi düzeltmemiz gerektiğini bilemeyiz ve düzeltemediğimiz için de tekrar tekrar aynı hataları yaparız. Ve başkalarını suçlamaya devam ederek, aynı çemberin içinde ne kadar koşarsa koşsun dışarı çıkamayan hamsterlar gibi tüm hayatımız boyunca aynı kaderi yaşamaya devam ederiz.
Tüm çocuklarımızın, kendileri için en iyisi olacak olasılıkları yaşaması dileğimle…