Hoş Geldin Yeni Yıl

Dilek Türkoğlu

Psikiyatrist Dr.

Yazar Hakkında

İlk, orta ve lise eğitimimi Ankara Dikmen Lisesi"nde tamamladım. 1992 yılında Hacettepe Ü. Tıp Fakültesinden mezun oldum. Aynı yıl yapılan TUS sınavları ile çocukluğumdan beri istediğim psikiyatri ihtisası yapmaya hak kazandım. 1997 yılında Çukurova Üniversitesi Psikiyatri A. B. D da uzmanlığımı tamamlayarak Hacettepe Ü. Sağlık ve Rehberlik Merkezi"nde göreve başladım. 2001 yılında Hacettepe Üniversitesi"deki görevimden ayrılarak ODTÜ Sağlık ve Rehberlik Merkezi"ne başladım. 2009 yılında hekimler için tam gün yasasının gündeme gelmesi nedeni ile devlet memurluğumdan istifa ettim. O zamandan beri kendi muayenehanemde çalışmaktayım.

2004 yılında kurulan Ankara Tıbbi Hipnoz Derneği"nin (ATHD) kurucu üyelerindenim. ATHD, 2000"li yıllarda Türkiye"de hipnoz hakkında bir şey bilinmediği ve bu yüzden çaresiz insanların tıp dışındaki insanlar tarafından hipnoz adı ile suistimal edildiğini gözlediğimiz için, etik çalışan ve hipnoz hakkında doğru bilgileri topluma yayan bir dernek olması amacı kurulmuş bir dernektir. Şu anda derneğimizin başkan yardımcılığı görevini gururla üstlenmekteyim.

2010-2020 yılları arasında Milliyet gazetesi Ankara ekinde haftada bir olmak üzere köşe yazıları yazdım.

Medya Çuvalı"nın ilk oluşmaya başladığı yıllardan beri, Medya Çuvalı ailesinin bir parçası olmanın mutluluğu ile yazılarıma Medya Çuvalı" ndan devam etmekteyim.

Evliyim, bir oğlum var.

0542 725 88 08

drdilekturkoglu@gmail.com

Diğer Yazıları

A⁺ A^-

Bugün 2014 takvimindeki son yaprağı koparıyoruz. Yarın yepyeni bir takvime başlayacağız ve hep birlikte o takvimin sayfalarını yazacağız.

İnanın her birimizin küçük ya da büyük yazıları olacak o takvimde... Kimisi görülür, kimisi görülmez yazılar. Biz hep sıradan insanlar olarak kendimizi küçük görürüz ve bizim yaptığımız şeylerin yılın akışına etkisinin olmayacağını düşünürüz.

Oysa Jung, bütün insanların hatta canlıların bilinçaltlarının birbiriyle temasta olduğunu söyler. Bunu, farklı kültürlerde birbirleriyle hiç teması olmayan insanların bile benzer semboller kullanması ve rüyalardaki sembollerle örneklendirir.

Sonradan bunu desteleyen pek çok başka örnekler gösterilmiştir; ancak bu durumla ilgili örneklerin en bilineni 100. Maymun örneğidir.

1952 yılında bir grup bilim adamı, Pasifik Okyanusu'ndaki Koshima Adası'na macaca fuscata türündeki maymunların davranışlarını izlemek için giderler. Maymunların yemesi için kumlara patates koyarlar. Patatesler kumludur, ancak maymunlar patatesleri yerler.

Bu her gün böyle tekrarlanırken bir gün genç bir maymun patatesi yakınlardaki göle götürüp yıkar ve öyle yer. Diğer maymunlar bunu öğrenir ve onlardan bir kısmı da yıkayarak yemeye başlarlar. Bir kısmı ise eski alışkanlığı ile kumlu yemeye devam eder. Yıllar içerisinde alışkanlık değiştiren maymunların sayısı artar. Buraya kadar her şey normal iken, bilim adamları sıra dışı bir şey fark ederler.

100. Maymun da patatesi yıkayarak yemeye başladıktan sonra, maymunların birbirleriyle temas içinde olamayacağı diğer adalardaki maymunlar da patatesi yıkayarak yemeye başlarlar.

Bunun üzerine denir ki; eğer yeterli çoğunlukta kişi aynı şeyi yapıyorsa, iyi ya da kötü o bir şekilde diğer insanlar arasında da yayılacaktır.

Hatta Jung, bütün bunların genetik olarak bizden sonraki kuşaklara da aktarılacağını ve yeni kuşağın, önceki kuşaktakilerin yaptıklarından etkileneceğini söyler.

Yakınlarda sosyal medyada domino taşları ile yapılmış çok güzel bir gösteri izledim. Domino taşları kendisinden 1.5 kat büyüklükteki domino taşını düşürebiliyormuş. Deneydeki ilk domino taşı 5mm boyunda iken 13. domino taşı 1 metreden daha uzun ve 50 kg ağırlığındaydı. Üstelik sadece 13 domino taşı sonrasındaki durum böyleydi. Videodaki domino taşlarını gördüğünüzde, gerçekten gözlerinize inanamıyorsunuz.

Videonun sonunda verilen mesaj da çok güzeldi: Hiç kimse küçük ya da düşündüğü kadar etkisiz değildir.

2015'in yapraklarında her birimizin az ya da çok mutlaka yazısının olduğunu bilmenin mutluluğuyla "çok güzel bir yıldı" diye yazılmış son sayfayı koparmamız dileğimle...

31-12-2014