Bembeyaz bir şubat soğuğunda

Gözlerim güneşle kamaştı

Uğrayanlarım çok oldu ama

Ben adını bile bilmiyordum

Altımda yatanın 

Bir metresi varmış, 

İlk zamanlar gizlice gelir

Çok ağlar

Seviştiği adamları anlatırdı

Sonraları gelmez oldu
  

Üzerimde zıplayan

Küçük adamlarla,

Yüzü kızarmış kadın

Geldi sesi titreyen.

Dayanamadığını artık haline

Evleneceğini söyledi.

Küçük adamlarsa

Bayramdan bayrama geldiler

Yanıma beni görmeye.  

Dağ gibi bir adamdı

Az geldi konuşmadı,

Konuşmak güçsüzlük ,

Musalla taşı kadar ağırdı gözyaşları.

Sonradan öğrendim

Kederden öldüğünü.